Tja, Annick en ik hebben nu eenmaal een traditie én een lat hoog te houden op kantoor. Ik op 6 mei jarig, zij op 12: dat betekent de krachten bundelen. Er werd gebrainstormd. Nagedacht. Een plan gesmeed. Maarre, dat trakteren gaat bij ons gaat niet helemaal normaal. Trakteren gaat groots. Eerst was er de sushitaart (bewijs), toen de grandioze camembert kaastaart (bewijs 2.0), dus dit jaar moesten we all out. Wat was er nog over? Wat hadden we nog nooit gedaan? En ineens wisten we het: de freakshakes van The Corner Bakery. Een milkshake zó bizar intens, daar kun je alleen maar punten mee scoren. Eerst is er de hyperactieve suikerhigh, dan de ik-voel-me-volgens-mij-een-béétje-misselijk-fase en daarna stort je in. Je snapt: we gingen strijdend en kotsend ten onder. En het was het allemaal waard en meer. Over die red velvet pancakes (die hadden we voor het gemak ook maar even besteld) droom ik de komende drie maanden nog. Ik weet niet hoor, collega’s, maar de lat ligt weer hoog… Héél hoog.