Er zal vast een wetenschappelijke verklaring voor zijn, maar zodra de wintertijd ingeschakeld wordt, vervang ik witte wijn door rode en carpaccio door kaas. En dan het liefst een warm en romig exemplaar. Die bikini ligt toch ergens ver achterin je ondergoedla en de trui vooraan, dus laat het maar een beetje varen, dat buikje. Afijn, een van mijn lievelingskaasjes is de Mont d’Or, een tipje van mijn lieve Daan hier schuin tegenover me. Laat hem even pruttelen in de oven op 180 graden et voilà: je hebt een petite kaasfondue op je borreltafel. Stukje stokbood erbij of wat crudité en klaar ben je. En het leuke van Mont d’Or is dat ze een appelation d’origine protégée hebben, dus elk kaasje is gekeurd. Wat Wiki me trouwens net leerde is dat de kaas uitsluitend geproduceerd wordt van september tot april. Misschien verklaart dat mijn toegenomen trek in de wintertijd. Hoe dan ook, zet hem op tafel en je zult mij (en dus eigenlijk Daan) dankbaar zijn.