Waarom het een bar slecht plan is om door elkaar te drinken

Een glas Whispering Angel ter begeleiding van de vis en gegrilde groenten bij de lunch (ik zou zweren dat ‘ie ook echt tegen me fluisterde), de Moscow Mule smaakte naar meer op ons boottripje, bubbels bij het aanschuiven aan tafel bij de Pasha, ik geloof dat er op een bepaald punt zelfs Jägermeister in het spel was toen we nog héél even een klein dansje waagden. Ik dronk drie keer in mijn leven Jägermeister en het feit dat ik dit nog weet zegt iets over mijn relatie met deze substantie: slecht nieuws.

Alcoholhoudende dranken door elkaar drinken, het is één van de basisbeginselen van het uitgaan, je kunt het maar beter laten. En toch overkomt het me zo één (vooruit misschien twee of drie) keer per jaar. Je zou denken dat ik beter weet, dat weet ik dus niet. Dit noem ik mijn nooit-meer-naar-huis-avonden. Ik leg je even uit hoe die werken. Ik ben van plan om op een christelijk tijdstip na twee best wel behouden drankjes in de categorie bier-wijn een Houdini te doen, maar dan komt er sterke drank tussen en wil ik (inderdaad) nooit meer naar huis. Niemand zei dat dit ingewikkelde avonden waren. Als ik the day after wakker word, dan beloof ik mezelf plechtig het nooit meer te doen. Maar wáárom lijkt het eigenlijk alsof je dieper in de glaasjes hebt gekeken als je door elkaar drinkt? Het antwoord: dat is niet zo.

In the end draait het om de hoeveelheid pure alcohol die je tot je neemt. In het geval van een goed glas wijn is dit een keurige twaalf procent per consumptie, maar stap je over naar wodka, tequila, Jägermeister of Limoncello, dan kom je al snel op 30 tot 40 procent alcohol per portie. En daar heb je je antwoord. Nu is het ook nog eens zo dat elk lichaam een individuele reactie heeft op bepaalde typen alcohol (ik vermoed dat hier mijn Jägermeistertje aan te pas komt) en voilà, klaar ben je. Het schijnt ook zo te zijn dat je van bier na wijn helemaal niet misselijk wordt, maar dat je gewoon aan je tax en max aan alcohol zat, dus als je het bij hetzelfde drankje had gehouden, dan was je maag het er ook niet mee eens geweest.

Goed om ook nog even te weten voor je aan de gin-tonic door een rietje gaat: de opname van de alcohol gaat sneller als je door een rietje drinkt. Bij een gewone slok verdampt de alcohol sneller en wordt het minder snel opgenomen door je maag en darmen. Via een rietje werkt het geconcentreerder, waardoor de alcohol zo rond je gehemelte je lichaam entert. Het gehemelte dus, waardoor de alcohol sneller opgenomen wordt in de bloedbaan. Eerder dronken, maar uiteindelijk draait het toch weer om die hoeveelheid, alleen de uitwerking voel je wat sneller. Cin cin. Oh, en May schreef het je al in onze nieuwsbrief: als je naar Hillside Beach Club gaat dit weekend, de gin-tonic is daar op. Waarvoor excuses.

Bron: Alcoholinfo