Wat je denkt als je na 29 jaar en 364 dagen eindelijk 30 wordt

Je hebt mensen die het compleet negeren, hun eigen verjaardag. En al helemaal hun dertigste verjaardag: dat vinden ze geen reden voor een fuif. Ik behoor zeer zeker niet tot dat team.

Ik vier het het liefst groot, groter, grootst. Het liefst een week lang. Het liefst in een glitterjurk en met zwierige hakken en krullen in het haar. Met een dans op de bar, dat idee. De hele week bereid ik me voor op dit weekend. Nagels zijn gedaan, haren zijn gekleurd. Na 29 jaar en 364 dagen word ik dan eindelijk 30. Een dertiger. Een nieuwe club voor me.

Het voelt eigenlijk wel goed, ik ben er blij mee. Het huis, de man, de twee kinderen, de twee katten, de leuke baan: ik heb het eigenlijk al. Ik heb zelfs de Chanel-tas aan mijn arm bungelen. Ja, ik stond er ook even van te kijken. Dat waar je vroeger als jong meisje altijd over droomde… En dacht: als ik ooooooooit dertig (STOKOUD vond je dat toen) ben, heb ik dat allemaal voor elkaar. Dat huisje boompje beestje tasje. Verrek. Ik heb het dan opeens écht. Klein besefmoment. Nu alleen die labradorpup nog, en dan ben ik helemaal een volleerd volwassene.

Nu het dus zover is, na al die jaren keten en pret, dan denk je dus ongeveer dít:

1. Is dertig oud?

2. Ja, best wel, toch? Ooit vond ik twintig al oud. Kijk mij nu eens.

3. De jaren van lol in de kroeg en nietsdoen op de bank zijn wel redelijk vervlogen.

4. Wat zullen de dertiger jaren mij wel niet gaan brengen? Ik hoop op nog meer kinderen en iets meer slaap per nacht.

5. Dat ik gewoon al moeder ben van twee jongens op deze leeftijd: wat een geluk.

6. Mag je nog Flügel bestellen als je dertig bent? Ja toch?

7. Worden katers ook nog eens minder erg als je ouder bent? Nee zeker?

8. Ik bestel die Flügel gewoon, hoor. Joe. Het is feest.

9. Maar ik neem wel platte schoenen mee. Leuk, die hakken, maar daar heb ik al sinds 2017 niet meer lekker op gedanst.

10. Toen ik twintig werd stond ik in de Bubbels op het Leidseplein. Ik kan toch niet weer naar…

11. Ik wil naar de Bubbels. Anders voel ik me stokoud.

12. Maar eerst mijn feest bij George. Aan het water, ballonnen all over the place, een gin-tonic bar… Ik zei het toch: ik ben dol op over de top.

13. Hoe kunnen mensen niet van hun verjaardag vieren houden?

14. Ik heb in ieder geval genoten van mijn twintiger jaren. Wat was het bal.

15. Tijd voor wat serieuzere dingen in het leven misschien nu. Dat boek schrijven. Een doel, een plan, een missie. Moeder zijn.

16. Serieus is leuk, maar die Flügel bestel ik alsnog, hoor. Het moet wel lachen blijven.

17. Ik ben blij dat ik het voorrecht heb om dertig te worden. Met een lieve en leuke man, met de knapste en zoetste kinderen, met de gezelligste vriendinnen en met een always-there-for-you (schoon)familie. Ook dat is niet iedereen gegund. Dat we hier op mijn veertigste maar weer met z’n allen mogen staan. Met die labradorpup erbij dan. Cheeeeers!