Dagboek van een model
Lily spendeert haar dagen als model en holt van shoot naar show en door naar weer een casting. Op Amayzine vertelt ze je alles over hoe haar leven écht is. Onder een andere naam, dat wel, maar dat betekent dat ze alle juicy details kan delen. Deze week: over haar dagen thuis.
Hoi! Hoe is het met jullie allemaal? Ik zou zo graag willen schrijven over alle modellenavonturen die ik de laatste weken heb meegemaakt, maar ik kom niet veel verder dan een mailtje van en naar mijn agenten om te vragen of ze zich ook zo vervelen. En dus zal ik jullie deze keer meenemen in de spannende day to day gebeurtenissen die ik allemaal meemaak. En believe me: wat kan je nog veel meemaken in deze quaran-tijden. Vanochtend maakte ik bijvoorbeeld een groene smoothie en havermout (recepten volgen hierna), maar mijn blender is nodig toe aan vervanging (geen inkomsten, geen uitgaven). En dus heb ik vol woede een potlood in een van de ‘hapjes’ moeten douwen om dat ding aan de praat te krijgen.
Quarantaine maakt je creatief, I guess. Vervolgens schonk ik de smoothie, waar ik zoveel zweet en tranen in had gestopt, over mijn handen in plaats van in het glas (van zweet en tranen val je af, modellengeheimpje voor jullie!). Vervelend, verspilling, maar geen ramp. Nadat ik de groene drab van het aanrecht gelikt had, begon ik aan de havermout. Komt-ie: vijf eetlepels havermout in de pan met amandelmelk, vervolgens roer ik daar een opgeklopt eiwit en een geprakte banaan doorheen, laten pruttelen tot het eruitziet als kots met stukjes, daarna schep ik het over in een bakje (niet over m’n handen heen deze keer) en versier ik het met lijnzaad, chiazaad, pindakaas en aardbeien.
Aangezien het toch al een winstgevende ochtend was, knalde ik de aardbeien op de grond, via een vergiet zo m’n havermout in. Deze omweg zorgde er in ieder geval wel voor dat ik voordat ik een hap kon nemen al vier squats gedaan had. Blijven bewegen in quarantaine is key. Speaking of bewegen: ik heb het geluk dat ik een sportieve huisgenoot heb en we vlakbij een park/bos wonen dat nog niet door heel Amsterdam ontdekt is (nee, ik ga niet zeggen welk). Het leek me wel een goed idee om de clumsyness en havermout eraf te lopen. En dus trokken we erop uit met desinfecterende spray in de hand. Normaal gesproken mag ik niet te bruin worden omdat dan mijn ‘look’ te erg verandert, maar no work, no rules, no worries. In plaats van een goede zonnebrand en een pet leek bodylotion me voor deze keer wel genoeg. Het gevolg? Een zonneallergietje te pakken in m’n hals. Op de rode vlekken in mijn nek na was het park prachtig en vredig. Zo vredig dat iemand zich vrij genoeg voelde om in zijn naakte niksje door de bossen te wandelen. Vrijheid, blijheid, in coronatijd.
Tot slot beleefde ik nog een klein avontuur in huis. In een opruimopwelling besloot ik de vliering weer eens op te kruipen en kwam ik erachter dat die verder doorliep dan ik dacht. Achterin, om het muurtje heen, was nog een heel stuk balken zonder vloer of licht. Quarantaine is natuurlijk het perfecte moment om daar eens iets van te maken. Met een zaklamp kroop ik wat verder de vliering op, om een prachtig (compleet verteerd) muizenskelet aan te treffen. Mijn klusplan heb ik daarom nog even uitgesteld tot mijn prins met handschoenen me komt helpen.
Zoals je kan lezen maak ik nog steeds onwijs spannende avonturen mee. Als jullie net zo’n verrassende dag willen beleven, probeer dan dit groenesmoothierecept in de ochtend.
- groene prut: 1 banaan
- een kwart avocado
- 6 blokjes bevroren spinazie
- twee stengels bleekselderij
- een stuk gember ter grootte van je duim
- amandelmelk
- pindakaas
- lijnzaad
Mixen in een werkzame blender, overgieten IN een glas en smullen maar!
XX Kusjes van Lily