Enzo is geboren
Oh boy. Hij is geboren. Mijn boy. Enzo Zéno. Ik kan het nog steeds niet geloven. Maar echt. Die dikke buik, daar zat dit wonderlijke wezentje in. En nu, nu ligt-ie met z’n grote bruine kijkers en allerliefste handjes op m’n borst z’n moeder te bewonderen terwijl ik als kersverse mijn gevoel met jullie probeer te delen. Met de nadruk op probeer, want voor het eerst in mijn leven voel ik het onbeschrijflijke. Zo cliché maar waar. Het is simpelweg onmogelijk om in woorden te omschrijven wat ik voor ‘m voel. Ondanks onze rotstart, mede mogelijk gemaakt door een helaas nogal traumatische bevalling en liters aan kraamtranen komt de pijn, de shock en het verdriet niet eens een klein beetje in de buurt van wat Enzo voor onvoorwaardelijke liefde, happiness en oerkracht in mij losmaakt. Hij is de wereld. Onze wereld. Daar kan niks of niemand tegenop. Nog nooit raakte ik mezelf zo kwijt en voelde ik me tegelijkertijd zo sterk als in de afgelopen twee weken. Lieve Enzo, welkom op de wereld. Jouw wereld. Waar ik samen met je vader voor altijd en overal de allerbeste versie van deze aardbol onder jouw voeten zal proberen te realiseren. Want man, want kan die wereld toch mooi zijn en wat ligt-ie ontzettend op jou te wachten om samen met ons gerockt te worden. And so the adventures begins…
