In deze landen heb je menstruatieverlof – en waarom wij niet?

Over een plan gesproken dat we wat mij betreft ook wel in Nederland mogen introduceren: menstruatieverlof. Want ook al hoef ik daar geen gebruik van te maken, met dank aan mijn spiraaltje, ik verging echt van de pijn toen ik dat nog niet had. Dat in foetushouding op de bank (of bed) liggen eigenlijk het enige is wat je kan doen. Met ibuprofen en een kruik. En vloeken op je lichaam dat — zo voelt het nu — je baarmoeder volledig aan het uitknijpen is.

Ja, je kan je er zó hondsberoerd door voelen, maar toch is het voor veel vrouwen een no-go om je hierdoor ziek te melden. Want het hoort er toch bij? Je krijgt het immers elke maand. Maar ja, dat zegt niet dat je je eigenlijk gewoon niet fit genoeg voelt om naar kantoor te gaan… Of om iets productiefs te doen waarbij je een andere houding moet aannemen dan die van een foetus.

Een aantal andere landen snapt dat, en dan vooral landen in Azië. In Japan hebben ze namelijk al meer dan 70 (!) jaar een regeling dat je niet hoeft te werken als je last hebt van je ongesteldheid. Klinkt ideaal, toch? Nou… Daar zitten nog wel wat haken en ogen aan, want het práten over deze ongemakken is dan nog wel best een taboe in Japan. Dus de regeling is er, maar niet veel vrouwen voelen de vrijheid er ook daadwerkelijk over te praten.

Zuid-Korea heeft ook een dergelijke regeling, sinds 1953 al. In China en India begin je het ook steeds meer te zien: verschillende provincies hebben een regeling als deze al ingevoerd.

Maar in de westerse landen, in Europa en Noord-Amerika dus, bestaat zoiets eigenlijk gewoon niet. Best wel raar, toch? Het feminisme krijgt de laatste jaren wel veel aandacht en sommige mensen geloven dat een menstruatieverlof daar haaks op zou staan. Want vrouwen strijden toch voor gelijkheid? Ja, daar horen menstruatieproblemen dan niet bij. Ben ik het overigens helemaal niet mee eens, maar goed.

In de Washington Post verscheen er een opinieartikel over met de volgende headline: “I’m a feminist. Giving women a day off for their period is a stupid idea.” Oké, duidelijk. Toen in 2017 in Australië een bedrijf het wel introduceerde, werd er gereageerd met: “As a working woman in Australia I’m insulted by this crazy plan.”

Eerlijk gezegd snap ik niet zo goed waarom vrouwen hier fel op tegen zouden zijn. Wat mij betreft zou een dergelijke regeling juist goed zijn — en je hóeft er geen gebruik van te maken natuurlijk. Als jij nooit last hebt van je ongesteldheid, good for you, dan ga je toch lekker naar je werk? Het is wat mij betreft best een beetje ouderwets om zo’n regeling te zien als een verschil tussen mannen en vrouwen en het daarom als ongelijkheid te zien. Het ís toch ook een verschil tussen mannen en vrouwen? Waarom dat niet erkennen en komen met een fijne oplossing?

Eens onderzoek onder Nederlandse vrouwen toonde aan dat 14 procent zich wel eens heeft ziek gemeld vanwege menstruatieklachten (en daarvan vertelde maar 20 twintig de echte reden) en dat 68 procent graag zou hebben dat hun werkuren iets flexibeler zouden kunnen zijn rond deze tijd. 81 procent is gaan werken maar voelde zich niet zo productief als normaal.

De Australische Victorian Women’s Trust heeft het ingevoerd en sindsdien is er 21 keer gebruik van gemaakt (vanaf 2017). Executive director Mary Crooks zei er het volgende over: “I think there’s nothing but positives that have come about in our workplace as a result of it. To us, the removal of shame and stigma is one of the great big jigsaw pieces in the gender equality picture.” Nou Mary, ik ken je niet, maar ik ben het helemaal met je eens.