Om te proberen: gewoon wat vaker stil zijn

Stilte vind ik misschien wel één van de lekkerste dingen die er is. Ik weet nog dat ik bij de bezichtiging van mijn huis de tuin inliep en alleen nog maar wat vogels hoorde en een blatend schaap in de verte. Het was alsof mijn hoofd opklaarde.

Uit onderzoek blijkt ook dat dit echt zo is. Op het moment dat we écht stilte ervaren activeert een bepaald deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor je creativiteit. Maar niet alleen dat, want ineens vind je een oplossing voor dat ene probleem, plaats je gebeurtenissen in perspectief en van dit alles word je over het algemeen gelukkiger en gezonder. Wist je dat waarschijnlijk 12.000 mensen in Europa per jaar vroegtijdig overlijden door de gevolgen van geluidshinder? Nooit geweten dat geluid zo dodelijk kan zijn, maar zelfs de WHO is er bezorgd over.

Ik denk dat de week van 16 maart misschien wel de stilste was in Nederland sinds jaren. Bij mijn rondje ’s avonds met de hond was het zelfs gek als er een auto voorbij reed, want waar ga je naartoe dan? Na een meting blijkt dat de gemiddelde geluidshinder op landelijk niveau met 3 decibel afnam tijdens de coronacrisis, rond Schiphol was dit zelfs 10 tot 15. Minder vliegtuigen, minder auto’s op de weg, minder geluid. Mensen hóren ineens ook de voordelen van een stiller land.

Niet gek, want stil zijn na opwinding zorgt voor een enorme ontspanning. De coronacrisis zorgde hier dus eigenlijk op landelijk niveau voor, maar ook in het klein werkt het zo. Zelfs wat gepingel op een piano op de achtergrond zorgt al voor minder concentratie, kun je nagaan wat een kantoortuin voor effect heeft. Het is daar dan ook veel heftiger, omdat je die geluiden niet onder controle hebt. Het concentratievermogen neemt juist toe op plaatsen waar geluid alleen maar natuurlijk is, zoals aan zee of in het bos.

Om te herstellen moet je stil zijn, want pas dan wordt dit mechanisme in het lichaam geactiveerd. Het kost bakken met energie om de hele dag alle bijgeluiden weg te filteren. Zie het als zeilen: je hoort de motor eigenlijk niet tot je ‘m uitzet en alleen nog maar het water en de wind hebt. Ons brein heeft een filter voor bijgeluiden, en dat filter zit ergens diep in je hersenstam. Normaal gesproken hoor ik de weg voor ons huis nauwelijks, maar nu ik me er bewuster van ben, hoor ik elke auto en motor voorbij zoeven en de vrachtwagen die zich een weg achteruit piept over de oprit bij de buren.

Het onderzoek van Psychologie Magazine wijst ook uit dat vooral bij vrouwen en hoger opgeleiden stilte voor rust zorgt. Bijna niemand voelt stilte als iets negatiefs, tót het een doodse stilte is want dat is niet natuurlijk. Om te onthouden: vogels fluiten alleen als ze zich veilig voelen. Gewoon fijn om te weten als je alleen in een hutje op de hei zit en je ineens helemaal niets meer hoort…

Bron: Psychologie Magazine