Real life: ‘Ik ging voor de eerste keer naar een seksfeestje en vond het doodeng’
Lise (28) heeft sinds driekwart jaar een relatie met Evan (39). Ze heeft de meest experimentele seks die ze ooit heeft gehad. Haar nieuwsgierige ik zei dan ook ‘ja’ toen hij voorstelde om een keer naar een parenclub te gaan. Maar eenmaal binnen komt ze erachter dat dit vijf stappen te ver voor haar is…
‘Mensen die eten niet eens willen proeven maar bij voorbaat roepen dat ze iets ‘vies’ vinden snap ik nooit zo goed. Hoe kun je nou weten of iets je ding wel of niet is als je het nog nooit hebt geprobeerd? Dat is mijn instelling altijd geweest. Zo ook op het gebied van seks. Toen ik na 5,5 jaar een einde maakte aan mijn relatie met Jesper was ik bang onze goede seks enorm te gaan missen. Tot ik Evan leerde kennen en me realiseerde dat ‘goed en fijn’ ook maar een begrip is. Goed en fijn klinkt prima. Soms wil je ook fantastisch, wild en grensverleggend. Nou, dat is Evan en meer.
Hij is elf jaar ouder en die ervaring is onder de lakens te merken. Al vrij snel vroeg hij me of hij me een keer mocht vastbinden tijdens de seks. Van het stoere meisje veranderde ik in een je-mag-alles-met-me-doen-persoon. Het was de geilste seks ooit. Toen we op een avond aangeschoten in zijn appartement op de grond laten te kroelen vroeg hij het me ineens. ‘Lies, wat zou je van het idee vinden van een parenclub?’ Goh. Die had ik even niet zien aankomen. Ik bedoel: we hadden wel kinky seks, maar dit was wel even andere koek.
In een poging me niet te laten kennen (en ergens leek het me ook best heel spannend) zei ik ja. Ik bedoel: wat kan je gebeuren? Je wordt daar niet gedwongen om dingen met anderen te doen en Evan vertelde me ook dat hij daar niet perse behoefte in had. We zouden naar een club in Duitsland gaan, gewoon even sfeer proeven voor het idee.
Zo gezegd, zo gedaan. En toen stond ik binnen. Te staren naar de grootste freakshow die ik ooit heb meegemaakt. De club bestaat uit meerdere kelders en zwembaden waar mensen liggen te vrijen, elkaar masseren en naakt zwemmen. De volledige kelder is in een soort yogazen-stijl aangekleed met vreemde kunst van geslachtsdelen en groepsorgies van herten aan de muren. Mensen met fetishkleding komen voorbij. Ik zie een man met een paardenmasker en een vrouw die aan een ketting door de zaal heen wordt geleid. Mijn god. Ik voel mijn hart in mijn keel en ga wat dichter bij Evan staan. In een hoekje zie ik een vrouw een man pijpen en na twee minuten in een dark room word ik gewoon duizelig van de gorigheid. Iedereen zit aan elkaar, neukt in het openbaar en waar je ook kijkt gebeuren dingen. Ik probeerde me vooral te focussen op het mooie pand, maar de freaks en de gorigheid vliegen om mijn oren en ik voel al meteen dat het helemaal mijn ding niet is. Met name ‘de rukkers’ (totaal in zichzelf gekeerde mannen die compleet naakt rukkend door de zalen lopen) maken dat ik weg wil.
Het probleem is: Evan lijkt het wel naar zijn zin te hebben en maakt probleemloos praatjes met anderen. Onderweg naar huis krijgen we ruzie in de auto. Ik merk dat ik tien stappen te ver ben gegaan voor mijn gevoel. Evan heeft dit wel vaker gedaan en zegt dat ik er met een gesloten houding ben ingegaan en dat ik me er meer voor moet openstellen. Maar om eerlijk te zijn: van alleen de gedachte om nog een keer naar een seksclub te gaan ga ik al over mijn nek. Aan mijn vriendinnen durf ik niet eens te vertellen wat we hebben gedaan uit schaamte. Nu eerst even mijn brein resetten. Wat een bizarre, bizarre freakshow.”
In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen zijn de namen van Lise en Evan aangepast.