Eten en live muziek: Club Dauphine

‘Jullie moeten nou echt een keer komen, het is écht leuk.’ Soms kan er een ontzettende kluizenaar in mij huizen en toen ik acht maanden zwanger was van onze Flo sopte ik liever de binnenkant van de stortbak van de wc uit dan dat ik naar een restaurant ging.

Maar dit was een oude feestvriend van mijn liefje die al een aantal maanden op vrijdag fijne partijtjes organiseerde. Kijk, en als je de termen ‘aparte ruimte die bijna niemand kent’, ‘grote artiesten die een beetje komen jammen’ en ‘het New Yorkse jazzclubgevoel’ op me afvuurt, dan heb je me, hoogzwanger of niet. Dus daar zaten we. Aan een Parisian bistrotafeltje, helemaal vooraan. Ik zag Trijntje, Alain Clark, Marlayne (de presentatrice van wie ik vergeten was dat ze zangeres was en die inderdaad schandalig goed kon zingen), Shary-An., Shirma Rouse, Edsilia Rombley, Marcel Veenendaal (nog als onbekende jongen, ver voor Di-rect), Candy Dulfer dus en nog heel veel meer geweldige performers.

Nee, niet allemaal op die ene eerste avond natuurlijk, maar na die ene avond hoorde ik bijna bij het meubilair, zo fijn vond ik het. De vaste ingrediënten (eten, muziek en een leuke crowd) waren altijd constant en van een echt goed niveau, de artiesten wisselden natuurlijk, wat het zo verrassend maakte. Het allerleukste was wel de liefde voor muziek. Trijntje die zich niet in kan houden en gewoon de backing vocals bij een andere artiest doet en Candy die na een optreden nog even aanschuift bij Club Dauphine om nog even te spelen. Dat heerlijke gevoel. Enne, ze hebben Bernardus chardonnay op de kaart, dus ik knor en spin als een tevreden diertje.

Als je je inschrijft voor de nieuwsbrief blijf je op de hoogte van de artiesten en bepaalde thema-avonden, zoals binnenkort een Franse avond. Ik ben er, hoor.

Fotocredits: Youssef Ben Lahcene en Nikki Born