Een late vlucht zorgt altijd voor halfbakken nacht. Natuurlijk is het heerlijk om op reis nog één hele dag te hebben, maar dat in het holst van de nacht aankomen op het vliegveld voelt alsof je met een achterstand begint aan de volgende dag. Op de bagage wachten duurt een eeuw (maar echt een eeuw, mensen), naar huis rijden (of iemand zo gek krijgen je te halen) en thuis je plant toch nog maar even water geven; het is al met al een beetje gedoe. Het was meer toevallig dan expres dat ik dit keer een nachtje op Schiphol bleef slapen, want mijn huis was nog verhuurd. En dus liep ik met mijn koffer zó via de gang naar de parkeergarages het hotel in. Ik belde aan bij het Hilton, liep de lounge in (nondedju, weleens gezien hoe mooi die is?), haalde nog wat snacks bij de desk en stapte zo mijn bed in. De volgende ochtend sliep ik een beetje uit, keek ik met koffie vanuit mijn bed naar de vertrekkende vliegtuigen, ontbeet ik op het gemak met een versgebakken eitje en haalde mijn familie me op een christelijk tijdstip op. Eigenlijk voelde het als een verlenging van mijn vakantie. En dat wil je toch?

Beeld: Hilton Schiphol