In de Amayzine-app vond woensdag ons dagelijkse koffiezetpraatje plaats. Binnen een nanoseconde ging het over wijn. Het was voor tienen, dus voor ons zelfs iets aan de vroege kant. Maar wat ik tegenwoordig graag uit het witte-wijn-schap trek, wilde onze Lot weten. Ik durfde het bijna niet te zeggen, want ik ben nogal van de Chardonnay, maar sinds kort vergrijp ik me steeds vaker aan de Sauvignon. Mijn go-to wijn is er nu eentje die normaal alleen te krijgen is met een Sligro-pas, maar deze pandemie brengt het giga voordeel met zich mee dat iedereen de groothandel in mag duiken. Dus google even de dichtstbijzijnde Sligro en ga langs voor een doosje Tohu. In het kader: geen betere raad dan voorraad. Het is een witte wijn uit de Marlborough-streek in Nieuw-Zeeland. Het is licht, het is eeeenorm fruitig en een smaakvolle compagnon voor bij de borrel, je vis of een vegan maaltje. En de Sligro voelt tegenwoordig alsof het een uitje op zich is, dus dat vergroot de lol ook nog eens. Cheers hè, op een natte februari.