Wel of niet overheen plassen? Dit moet je doen bij een kwallenbeet

Als ik zicht heb op zee en de temperatuur een beetje meewerkt, dan wil ik zwemmen. Je kan me trouwens ook niet kwader maken dan me in een zwembad stoppen met uitzicht op zee. Dat zoute op je huid, de golven, ik vind het verrukkelijk. Tot ik vorige week gebeten werd door zo’n kwallebal.

Ik groeide op in een dorp op een eiland dichtbij zee en dan weet je dat je bij oostenwind niet wil zwemmen. Het wemelt dan altijd van de kleine en grote kwallen. Maar ik was op Malta, de thermometer sloeg stevig boven de 30 graden uit, ik had geen idee van de windrichting en ik nam een frisse duik. Ook al hóórde ik iemand diezelfde dag nog iets zeggen over de hoeveelheid kwallen. Het ging mijn ene oor in (ik kan nu een foute grap maken over een oorkwal) en het andere uit.

Onder het ronddobberen in zee voelde ik iets zachts tegen mijn been en zag dat het de voet van mijn reisgenoot was. Twee minuten later dobberde ik nog steeds een beetje rond en voelde ik weer iets tegen mijn onderarm, maar zag dat alle lichaamsdelen van mijn reisgenoten ver van me verwijderd waren. Ik spetterde een beetje onhandig wild met mijn armen, waardoor ik ook nog wat pijnlijks rond mijn bovenarm voelde en daarna kluwde ik in één rechte lijn richting het trappetje aan de rotsen. ‘Een kwaaaaaal’, riep ik nog. De man op de kant sprak geen Nederlands, maar legde de link tussen mijn kreet en rode arm en bood grijnzend aan om er anders even overheen te plassen. Ik gromde nijdig wat en zei binnensmonds dat-ie lekker over zichzelf heen mocht zeiken. Maar je vraagt je wel af: wat werkt nou precies bij kwallenbeet?

Als nuchtere Hollander die geen actieve herinnering had aan een kwallenbeet deed ik eerst nog een beetje stoer. Het voelde alsof mijn broer heel hard prikkeldraad deed op mijn onderarm en dat was ik wel gewend van vroeger. Maar na een minuutje of vijftien begon de pijn toch flink door mijn arm te trekken en brak het zweet me uit toen ik bedacht dat ik op bijna alles wat bijt en steekt allergisch reageer. En stel je voor dat het een oorlogsschip was of hoe die krengen ook heten? Op een holletje ging ik richting de receptie van het hotel, waar rustig maar resoluut de pas van een kamer uit de borstzak werd getrokken om de netels (?) uit mijn arm te schrapen. Goddank begon niemand over urine. Hou alle plassende lichaamsdelen ook maar gewoon in de broek na een kwallenbeet, want het is een fabeltje dat urine werkt.

First things first: wat gebeurt er als je in aanraking komt met een kwal? Met de tentakels schiet een kwal netelcellen met gif in je huid en dit kan jeuken en pijnlijk zijn. Erover plassen geeft alleen wat afleiding, maar helpt verder niets. Je kunt beter het zoute water weer inlopen óf de beet afspoelen met warm water (45 graden). De juiste temperatuur is als je het net goed kunt verdragen op de huid, denk maar aan die flink warme douche. Wat ook helpt is met je pinpas over de huid schrapen, op deze manier haal je de netels uit je huid waardoor de jeuk en pijn afnemen. Dit kan trouwens ook voorzichtig met een pincet, als je die bij de hand hebt. Hou vervolgens goed in de gaten dat het ongeveer vijftien minuten duurt en dat het niet gebruikelijk is om hevige pijn te hebben. Vertrouw je het niet? Schakel dan meteen een dokter in, want mensen kunnen in shock raken als ze allergisch zijn of een giftige kwal tegenkomen.

Ik ben op wat rode vlekken na weer volledig hersteld van mijn onderonsje met de Maltese kwal in kwestie. Het was me het intermezzo wel. Maar wat je ook doet, altijd even de windrichting checken vóór het zwemmen.

Bron: Rode Kruis & Quest