Netflixtip: The Weekend Away
Voor mezelf had ik dit weekend een heerlijk bankavondje geregeld. Een heerlijke date met Netflix, een dekentje en UberEats. Kan natuurlijk niet misgaan, toch sloeg al snel de paniek toe: ik had mijn to do list op Netflix afgewerkt. Oftewel: ik moest iets nieuws kijken en ik was onwijs Koos Inspiratieloos.
Gelukkig viel mijn oog al snel op The Weekend Away, met eigenlijk als enige reden dat Leighton Meester op de afbeelding pronkte. Tsja, Blair Waldorf stelt ons nooit teleur dus de keuze was snel gemaakt. Wat blijkt? Er is niets van Blair terug te zien in deze film, die zich in Kroatië afspeelt, en het is ook nog eens een thriller.
Het plot is namelijk als volgt: getrouwde en kersverse moeder Beth (Leighton Meester) gaat een weekendje met haar beste vriendin Kate naar Kroatië, omdat de laatstgenoemde net een pittige break-up achter de rug heeft. Ze gaan stappen, ontmoeten twee gasten en dat is het laatste wat Beth weet. Ze wordt alleen wakker in de Airbnb met een gigantische kater, maar geen Kate. Met de hulp van een vriendelijke Syrische taxichauffeur gaat ze op zoek naar Kate.
Ik moet wel even eerlijk bekennen dat Leighton Meester de hele film een beetje draagt én redt, want als grote thrillerliefhebber zou ik er anders niet heel warm van zijn geworden. Waarom? Het zit best wel vol clichés. Niemand, maar dan ook letterlijk niemand lijkt te vertrouwen en heeft een dubbele agenda. Dat maakt het onmogelijk een goede gok te doen als het erom gaat wie de slechterik is, maar het maakt het vooral heel onrealistisch. Hoe groot is de kans dat iedereen die jij ontmoet in Kroatië niet is wie ze zeggen te zijn? Dan heb je wel extreem veel pech.
Daarnaast mis ik toch wel de gevatheid en bitchiness van Blair Waldorf. Tsja, sorry, daar komt Leighton Meester toch het beste mee weg in plaats van een enigszins verlegen ofwel saaie moeder te zijn. Hij kijkt wél lekker weg, je moet er gewoon niet te veel bij nadenken en als je normaal gesproken slapeloze nachten krijgt van thrillers kun je deze ook aan; echt eng wordt-ie namelijk nooit.
Dus ja, toch dit als tip van de dag. Al kan ik misschien aanraden om dat theetje waarmee ik ‘m keek toch in te ruilen voor een glas wijn en de film gewoon vooral niet te serieus te nemen. In die setting krijgt-ie van mij zéker een voldoende.