Even over Special Forces Vips

Another week, another aflevering van Special Forces VIPS. Ik snap nog steeds niet waarom ik hier elke week weer zó naar uitkijk, terwijl dit het enige programma is dat mijn bloeddruk de pan uit kan laten stijgen. Ik verwacht niet dat dit deze week anders gaat zijn, dus ik wapen mezelf vast met een kopje kamillethee en een paar ademhalingsoefeningen om de druk van de ketel te halen. Erik zou nu waarschijnlijk zeggen dat ik me niet zo moet aanstellen, maar die is er gelukkig niet. Kijk je mee naar aflevering 4 (oftewel: dag 156 in Special Forces-land)?

1. Fabrizio die als Bambi op het ijs wegstrompelt nadat hij aangeeft niet meer te kunnen lopen en simpelweg weggestuurd wordt met een ‘met kramp doen we geen zaken’ is alles wat ik moet weten over de heftigheid van deze aflevering. Wordt niet best, dit.

2. WAT?! Liza geeft op? Nee! Ik bedoel, ik had waarschijnlijk na de eerste warming-up op dag 1 al naar huis gedragen moeten worden, maar ik had zó gehoopt dat ze er nog even in bleef.

3. Dat hele: je rugzak moeten pakken om ‘m alsnog een berg op te moeten sjouwen nadat je bent gestopt zou ook niet aan mij besteed zijn. Ik ga lekker naar huis, Eer, succes met die tas. Liefs!

4. Ligt het aan mij of mag Erik er ineens wel wezen? Misschien komt het door de vaderlijke speech die hij Liza geeft of misschien heb ik de afgelopen weken een soort stockholmsyndroom ontwikkeld, maar wat het ook is: mijn bloeddruk stijgt ineens om een heel andere reden.

5. Oké, laat maar. Waarom wil deze man te allen tijde de druk opvoeren? Genoeg is genoeg, Erik! Wil je misschien een kopje kamillethee?

6. Had ik verwacht dat ik zou gaan huilen bij dit programma? Nee. Is dat toch gebeurd? Absoluut. Jorien die vertelt dat niemand naar haar omkijkt als ze het moeilijk heeft en dat haar nooit wordt verteld dat ze het goed doet? Tra-nen met tuiten. Je doet het fantastisch wijffie, petje af.

7. Haha, Denzel met zijn ‘ik bewaar het overzicht door het uit handen te geven’ doet me sterk denken aan mezelf die aan mijn geschiedenisdocent probeerde uit te leggen wat ik nu eigenlijk had bijgedragen aan een groepsproject.

8. Hier moest ik hardop om lachen: ze slapen op planken, moeten tassen dragen van 25 kilo per stuk, zeulen zonder reden de hele dag een moeilijk zwaar net mee, worden dag in dag uit in koud water gepleurd en moeten achterlijke dingen doen op grote hoogte, maar Koen vindt de kale yoghurt het toppunt van armoe.

9. Gelukkig wordt het volgens ons zonnetje in huis Erik smeriger en kouder dan het ooit was. Dan valt die kale yoghurt wel weer mee, denk ik zo.

10. Oké, ik ben eruit: ik heb deze man nodig als lifecoach. Er is niets wat die overtollige vijf kilo er sneller afkrijgt dan een ferme: ‘je moet nú gedisciplineerd gaan leven, anders ga je er last van krijgen’, in combinatie met die strenge blik.

11. Al zou zijn ‘de grens van het menselijk kunnen is pas volledig bereikt bij het verlies van bewustzijn’-speech me wel flashbacks geven naar hoe ik me voelde toen mijn gymdocent me alleen maar vroeg of ik het misschien op kon brengen om de les iets vaker dan één keer in de maand te komen sieren met mijn aanwezigheid. De horror.

12. Sorry, maar hoor ik nu dat zelfmedelijden een niet-helpende emotie is? Ik draai al jaren enkel op zelfmedelijden en Pinot Grigio. Maakt dit mij een medisch wonder?

13. Ik identificeer me deze aflevering het meest met Fabrizio. Ook ik zie er niet uit, ben bleek, heb een kapotte auto en geen geld voor benzine. Fabriz, hoe kom je hier weer bovenop? Teach me your ways.

14. Haha, ik lach me kapot om die handschoenensaga van Koen. Eerst mochten ze van Jorien niet op de verwarming liggen, nu lazeren ze weer in een ravijn. Het is geen goede dag voor Koen en zijn uitrusting.

15. Het meest trots ben ik vandaag op Fabrizio, en ik hoop ook echt dat hij doorgaat. Al ben ik ook zo iemand die bij Miljoenenjacht altijd hoopt dat de deelnemers tot het laatste koffertje doorspelen, terwijl we allemaal weten dat ik al bij het tweede bod de studio huppelend zou verlaten. Ach ja, we gaan het zien.

Afijn, het was weer een aflevering van jewelste en ik ben ka-pot door er alleen maar naar te hebben gekeken. Special Forces VIPS zou Special Forces VIPS niet zijn als de druk niet nóg meer wordt opgevoerd in de volgende aflevering, dus ik ga de komende week even googelen op bloeddrukverlagende lifehacks voordat ik de eerste deelnemer ooit ben die vanaf de bank opgeeft. Tot volgende week!