Even over Special Forces VIPS

Hoe zijn we alweer bij de een na laatste aflevering van Special Forces VIPS beland? Time flies when you’re having fun (of when you are a little bit bang voor de mannen van de staf). Anyway, ik ben vandaag voor de zevende keer achter mijn kussen vandaan gekomen om jullie alles te vertellen over wat ik dacht tijdens de nieuwste aflevering van ons favoriete programma. Al weten we het inmiddels wel natuurlijk, ik voorspel weer een hoop bosaanbidding, tranen, pijn en ongemak, en al gun ik het de kandidaten van harte: ik denk niet dat er een koud glaasje champ op ze staat te wachten als deze dag (die waarschijnlijk zo’n 86 uur duurt) is afgelopen. Kijk je mee?

1. Ik schiet meteen in een paniekerige voorligsteun van de ‘NUMMER NEGEN!’ van Erik. Ben ik ooit in mijn leven ‘nummer negen’ genoemd? Nee. Heb ik de ambitie om de verantwoordelijkheden van een ‘nummer negen’ te bekleden? Ook niet. Voel ik me toch aangesproken? Absoluut.

2. Oh, maar dít kan ik: alles wat je achter wil laten in een kapelletje verbranden. Very full moon ritual van onze mannen, I approve.

3. Levi die aan Erik belooft dat hij zich nu uitsluitend gaat focussen op discipline is echt ik die mezelf om 2:00 uur ’s nachts belooft dat ik morgen écht mijn leven op een rij ga zetten. Spoiler alert: dit heb ik nog nooit doorgezet.

4. Het gesprek tussen Denzel en Anouk over liever voor jezelf zijn en jezelf wat meer gunnen voer ik na dat nachtelijke moment van helderheid dan ook altijd met mezelf, als ik die ministafleden in mijn hoofd toch omlul dat ik een rondje Starbucks verdien. Ik ben ook maar een mens.

5. Ligt het aan mij of is dit de eerste keer dat we Thijs écht horen praten? Hij is een soort side character dat halverwege het seizoen ineens de hoofdrol krijgt omdat zijn collega’s andere films moesten opnemen en ik ben er niet boos om. We zijn absoluut team Thijs in dit huishouden.

6. Potjandorie, ik zei het toch: dit is pas dag vijf. VIJF! Dit moet voelen als een soort freaky tijdloep waar je niet uit kan ontsnappen. Gelukkig worden de kandidaten gerustgesteld met een: wat er ook gebeurt, over een paar dagen lig je weer in je bed. Dit is wat ik mezelf ook altijd vertel bij iedere minor inconvenience. Heb ik nu ook Special Forces-kwaliteiten?

7. Graag een moment van stilte voor onze meiden die er nog zo méga goed uitzien. Ik rolde vanochtend in een meer verrotte staat mijn bed uit (wel na vier cocktails en twee shots in m’n kraag, maar dat is een ander verhaal). Anouk, Lotte, Jorien: hoe doen jullie dit?

8. Oh yes, met het vertrek van Denzel zijn de vrouwen voor het eerst in de geschiedenis van het programma in de meerderheid. Go girls, go girls!

9. Haha, een ‘gedwongen verplaatsing’ heb ik ook wel eens meegemaakt. Alleen gebeurde dat toen mijn neef me maximaal beschonken in een taxi zette omdat ik het niet meer voor elkaar kreeg om recht te lopen, maar zelf vond ik dat het nog wel prima ging. Niet mijn meest chique moment.

10. Maak je niet druk Lotte, ik heb ook nog nooit van mijn leven iets gedaan tijdens corvee. Team bare minimum.

11. Sander de inspirational king strikes again: ‘Ik heb geen medelijden met de kandidaten omdat ik het zelf heel vaak heb ervaren.’ Die ga ik onthouden voor de volgende keer dat iemand in mijn omgeving een paniekaanval krijgt. Effe kappen nou.

12. Bij het woord ‘stresszwemmen’ denk ik meteen aan het verplichte schoolzwemmen in groep 4, waarbij je half lag te verdrinken onder een plastic zeil, wat een wak moest voorstellen. De. Trauma’s.

13. Oh my god. Het. Is. Nog. Veel. Erger. Ze worden geblinddoekt in het water gegooid en moeten hun eigen leven redden terwijl ze een stel coördinaten moeten onthouden? Ik kon tijdens het nepwakzwemmen mijn eigen achternaam niet eens onthouden.

14. Ik denk oprecht dat ik minder vaak zou verdwalen als ik mijn navigatie zou instellen met de ferme stem van Erik. Een licht geïrriteerde ‘NAAR REHEEECHTS’ zorgt er wel voor dat ik een keer op tijd op mijn bestemming aankom, denk ik.

15. Oké, alle gekheid op een stokje: zijn speech over zelfliefde heb ik wel even opgeschreven. ‘Het wordt tijd dat je meer van jezelf gaat houden. Je doet dingen voor niemand, zelfs niet voor jezelf.’ PREACH, EER!

Oké dan, er zijn nog drie kandidaten over en volgende week is het de laatste aflevering. Ik wil zeggen: thank god, maar ergens vind ik het ook wel jammer. Met welk programma moet ik mezelf hierna tergen? The Real Housewives krijgen mijn bloeddruk niet zo over de rooie, hoor. Nou goed, dat zien we dan wel weer. Ik ga eerst even trainen voor de bloedstollende finale van dit seizoen en met trainen bedoel ik héél veel ademhalingsoefeningen doen en misschien zelfs proberen om de laatste aflevering niet van achter een kussentje te kijken. Ik hou je op de hoogte over hoe dat gaat!

Beeld: SHOTBYSUD