#FML: ‘Ik heb een soa overgehouden aan mijn affaire en ik durf het mijn man niet te vertellen’
‘Mijn #FML-moment heeft alles te maken met mijn relatie en een reeks aan heel domme keuzes die ik onlangs heb gemaakt. Het zit zo: Koen (mijn man) en ik hebben het jaren heerlijk met elkaar gehad. Toch veranderde er iets toen de kinderen het huis uit gingen. We gingen steeds vaker onze eigen weg en Koen ontwikkelde hobby’s waar ik niks van begreep. Waarom hij, op zijn leeftijd, bijvoorbeeld ineens de behoefte voelde om op een motor door Europa te reizen ging compleet langs me heen. Achteraf gezien is het misschien een gevalletje ‘midlife’ geweest, maar dat had ik toen niet door.
Nee, ik was veel te druk met mijn werk en dan heb ik het vooral over de persoon waar ik mee werkte. Waar mijn man er telkens weer in faalde om me de aandacht te geven waar ik zo naar verlangde (en geloof me, we hebben het er vaak genoeg over gehad), pakte mijn collega die taak met alle liefde op. Ik had nul intentie om vreemd te gaan hoor, echt, maar van onschuldig genieten van een beetje extra aandacht is nog nooit iemand een slechter mens geworden, toch?
Maandenlang draaiden we om elkaar heen. We zorgden ervoor dat we elkaar zo veel mogelijk tegenkwamen op de werkvloer en wisselden flirterige berichtjes uit. Ik ben er niet trots op, maar ik voelde me eindelijk weer een beetje gewild, en dat gevoel wilde ik niet loslaten.
Het moment dat het écht fout ging weet ik nog al te goed. Ik wist toen al dat het ontzettend dom was om bij hem thuis langs te gaan, maar iets in mij wilde de inmiddels opgebouwde chemie niet kwijt. Sterker nog, ik wilde alleen maar meer. Wat er daarna gebeurde hoef ik waarschijnlijk niet te vertellen, maar ik doe het toch: we belandden bij elkaar in bed.
En daar bleef het niet bij. Steeds vaker spraken we stiekem af en herleefden we, alsof we in een soort tijdloep zaten, telkens hetzelfde riedeltje. Onze afspraken lieten de avond als een strak georganiseerde fanfareband voorbijvliegen. Wijn, kus, nog meer wijn, seks, naar huis, schuldgevoel. Als het niet aan dat ene telefoontje had gelegen waren we er waarschijnlijk nooit mee gestopt.
Onlangs belde hij me namelijk met het nieuws dat hij iets te vertellen had en dat het niet leuk zou zijn. Ik schoot in paniek omdat ik dacht dat hij me niet meer wilde zien, maar het echte nieuws was véél erger. Hij bleek een soa te hebben, wat waarschijnlijk zou betekenen dat ik ook de pineut was. Mijn man bleef gelukkig buiten gevaar aangezien ons seksleven tot onder het vriespunt is gedaald, maar hij begint zich wel af te vragen waarom ik hem telkens vermeed als hij me wel een keer probeerde aan te raken. Ik wilde toch meer intimiteit? Dat had ik zelf gezegd.
Ik weet dat dit allemaal mijn eigen stomme schuld is, maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Deze medische domper zou een wake-up call moeten zijn waardoor het voor eens en voor altijd klaar moet zijn met deze ongein, maar ik krijg het niet voor elkaar om een keuze te maken tussen mijn huwelijk en mijn affaire. #FML is in dit geval een understatement, en de enige die hier schuld aan heeft ben ikzelf.’
Heb jij ook een #FML-moment meegemaakt dat je graag anoniem met ons wil delen? Dat mag altijd! Mail je verhaal naar info@amayzine.com en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.
