Dit zijn onze allergrootste WhatsApp-ergernissen
Wist je dat WhatsApp volgens de jongere generatie helemaal niet meer cool is om te gebruiken? Voor mij was dit nieuwe informatie, maar als trotse millennial besloot ik me daar precies niks van aan te trekken. Ik denk dat de regel zo is: als je oud genoeg bent om de eerste keer dat low-rise jeans in de mode kwamen bewust mee te maken, mag je wat mij betreft zonder schaamte gebruik maken van WhatsApp. Toch hang ik zelf altijd tussen liefde en irritatie in als het gaat om deze app. Want waar het mijn meest gebruikte communicatiemiddel is (ik denk echt dat ik op dagelijkse basis meer app dan praat), zijn we niet altijd beste vrienden. Ik hoop dan ook dat ik niet de enige ben die dagelijks een diepe zucht slaakt bij de volgende WhatsApp-ergernissen.
De regels rondom voicememo’s
Hier hebben we unaniem op gestemd: een voicememo van langer dan twee minuten is écht verboden. Echt hoor, als ik naar een podcast wil luisteren dan ben ik prima in staat om dat voor mezelf te regelen, maar het enige wat ik nu van je wil weten is of je wel of niet meegaat naar de vrijmibo en daar kun je binnen tien seconden antwoord op geven. Oh, en extra strafpunten als je voicememo begint met een minuut lang: uhhh, ja, goh, ik weet het niet, misschien. Kappen.
Verjaardagsgroepsapps
Natuurlijk kom ik graag naar de verjaardag van tante Suzan, dat is het probleem niet. Waar ik dan weer niet mijn kostbare tijd aan wil besteden is het graven tussen de tientallen appjes van mensen die je eigenlijk helemaal niet kent over cadeaus, budgetten en speeches, om erachter te komen hoe laat dat hele feest nu eigenlijk precies begint. De groep verlaten is ook weer een statement waar je ongetwijfeld scheve blikken van krijgt, dus deze apps gaan direct in het archief, oftewel: de WhatsApp-gevangenis.
Raket-appers
Waarom één lange app sturen als je er ook 30 kan sturen? Dat is het motto van de raket-appers onder ons, die via WhatsApp sneller dan het licht hun gedachtegang op je afvuren zodat ze het zelf kwijt zijn. Er is niets wat mij zo ver over de irritatiegrens drijft dan ergens anders mee bezig zijn en om de milliseconde een bericht van zo’n persoon binnen te krijgen. Sorry, maar ik ben even aan het kijken hoe duur tickets naar Bali zijn om daar een nieuw telefoonloos bestaan op te bouwen. Laat me met rust.
Videobellers
Nee, ik wil niet videobellen, ik heb nooit willen videobellen en ik ga ook nooit willen videobellen. Toch heb ik een aantal fanatieke videobellers in mijn kring die een grotere fan zijn van deze functie dan Kanye West van zichzelf. En niet dat ze er dan even voor gaan zitten hè, nee, dat gaat dan het liefst vanuit de auto, de rij bij de supermarkt of een opstijgend vliegtuig. Ik ga nu de ultieme oma-vraag stellen: wat is er mis met gewoon een berichtje?
