Ben je sportschoolverslaafd?

Anorexia nervosa, een ziekte waarbij je een vertekend zelfbeeld hebt, jezelf altijd veel dikker vindt dan het spiegelbeeld je vertelt en je er alles aan doet om zo dun mogelijk te zijn heeft er een familielid bij. Bigorexia is een nieuwe tendens die we steeds vaker zien.

Wat is het?
Bigorexia, ook wel bekend als spierdysmorfie of het omgekeerde van anorexia, is een psychische aandoening waarbij mensen een obsessie ontwikkelen met hun spiermassa en lichaamssamenstelling. Deze aandoening komt vooral bij mannen voor, hoewel ook vrouwen het kan overkomen.

Hoe komt het?
Door social media krijg je veel meer binnen dan vroeger en zie je vooral de mensen die heel blij zijn met zichzelf en die alels delen. Dat kan aanstekelijk werken. Natuurlijk is er een gebied waarbij het goed is om je te laten inspireren door anderen, maar te is gevaarlijk.

De kern van bigorexia ligt in een verstoorde lichaamsbeleving. Mensen met bigorexia zien zichzelf als klein en zwak, zelfs als ze gespierd en sterk zijn. Dit vertekende beeld drijft hen tot extreme maatregelen om spiermassa op te bouwen. Door veel te trainen en bepaald voedsel te eten blazen ze zichzelf letterlijk op waardoor ze zich sterker denken te gaan voelen.

Dat betekent heel lang in de gym doorbengen, heel veel supplementen eten en ook anabole steroïden toepassen.

Wat zijn de gevolgen?
Overmatig trainen kan leiden tot blessures en uitputting, en het gebruik van anabole steroïden brengt risico’s met zich mee als leverproblemen, hart- en vaatziekten, en hormonale disbalansen. Door strenge diëten kun je tekorten aan essentiële voedingsstoffen krijgen.

Er zijn ook psychische gevolgen
Psychisch gezien kan bigorexia leiden tot isolatie, angst en depressie. Mensen met bigorexia kunnen sociale evenementen vermijden uit angst dat ze hun strikte eet- en traintijden niet kunnen aanhouden. Deze isolatie kan leiden tot eenzaamheid en verder bijdragen aan psychische problemen. Daarnaast kan de constante obsessie voor het eigen lichaam leiden tot een laag zelfbeeld en zelfwaardering.

Het herkennen en behandelen van bigorexia is complex. Mensen met deze aandoening ontkennen vaak dat er een probleem is (want ze denken dat ze heel gezond bezig zijn) en zoeken zelden hulp. Therapie kan individuen helpen om hun verstoorde lichaamsbeeld te herkennen en te veranderen, evenals de onderliggende psychische problemen aan te pakken.

Voorlichting over de gevaren van een obsessieve focus op lichaamsbeeld en spiermassa kan helpen om deze aandoening vroegtijdig te herkennen en aan te pakken. Want ook hierbij geldt dat voorkomen  beter is dan genezen.

Ik voel bijna een nieuwe campagne opkomen: geniet, maar sport met mate.