Kiki’s Spanje schrijfsels: ‘Met 12 druiven en een rode string door het centrum van Alicante’ 

Lieve vriendinnen van het goede leven! Feliz año nuevo! Oftewel: nog de allerbeste wensen. Er zijn dus serieus regels hè, als het gaat om het toewensen van van een gelukkig nieuwjaar aan iemand.

De hoofdregel is dat het tot 6 januari (Driekoningen) nog kan voordat het awkward wordt. Ja, ik denk: ik zoek het maar meteen voor ons op, dan is dat ook weer duidelijk. Anyhow, ik weet niet hoe het met jou zit, maar na dat feestgedruis van de afgelopen weken ga ik weer even normaaaaal voor mezelf zorgen. Ja, met vijf a’s. Die zijn nodig.

Niet onder het mom van goede voornemens. Nee, extra streng doen in januari werkt vaak niet echt én mind you dat ze niet als een soort leefregels worden verpakt in a jacket of toxic positivity), maar gewoon: normaal doen. Van een beetje meer bewegen en gezonder eten wordt geen mens slechter. Daarnaast heb ik het nieuwe lichaam van Lieke van Lexmond gezien op Instagram en dat herinnerde me aan de fase waarin ik full dedication mijn dagen doorbracht in de gym. Kuch *vorig leven in dit leven* kuch.

Die gyms hebben ze hier sowieso niet op de berg in Spanje (tenminste, je moet er twintig minuten voor in de auto) en in alle eerlijkheid: mijn inner Gerard Joling zou zeggen dat ik de kracht er niet meer voor heb om vijf keer in de week te zweten. Daarnaast: doelen behalen werkt het beste als je die opdeelt in kleine ministapjes. En daarom is het credo voor nu: meer groente en fruit eten en weer lekker koken in plaats van continu aanschuiven in restaurants waar de vino blanco rijkelijk vloeit. Moet te doen zijn toch? Lijkt mij wel.

Hoogtepunt van deze week was toch wel de jaarwisseling meemaken op het strand. Normaal gesproken vierden we oud en nieuw braafjes vanuit de woonkamer met wat appelbeignets, kaasjes en Linda de Mol op de achtergrond, deze keer liepen we met piccoloflesjes cava door het centrum van Alicante met om ons heen een stoet van mensen met lichtjeskonijnenoren (schijnbaar onwijs hip hier), roltongen, maskers en vooral: veel glitterpakjes. Daaronder? Rode lingerie. Ja, dat laatste schijnt geluk te brengen en is een typische traditie voor Spanjaarden tijdens oud en nieuw.

Dat het meedoen aan die traditie erin resulteerde dat ik ’s nachts door het centrum liep met een megaschurend, irritant fout Brazilian slipje laten we maar even achterwege. Oh, en nog zoiets: de druiven. Spanjaarden proppen de laatste seconden van het jaar iedere klokslag één druif in hun mond. Degenen die de druiven op tijd op kunnen eten staat wederom een jaar vol voorspoed en geluk te wachten. En hé: wij hadden ze op tijd op. Overigens zijn er nog meer geinig gezellige tradities zoals geld stoppen in je schoenen en het meedragen van een koffer zodat je zeker weet dat je het komende jaar op vakantie gaat.

Ook anders dan in Nederland: aan vuurwerk doen ze hier amper. In juni tijdens de zomerfeesten op het strand zijn de grootste vuurwerkshows die je je maar kunt bedenken, op oudejaarsavond is het tafereel bescheiden. Om twaalf uur gingen er een paar pijlen de lucht in en rond kwart over twaalf was het wel weer klaar. Wel weer fijn voor de diertjes én kinderen. We zagen meerdere mama’s met een draagzak en knorrende baby. Om half 1 ’s nachts hè, inclusief konijnenoren. Toch lachen hoe zo’n cultuurverschil werkt.

Ik hoop dat jullie allemaal een fijne jaarwisseling hebben gehad, Amayzers, en welkom in een shiny 2024!

Liefs,
Kiek