Amayzine

Fashion

ZULK ÉRG NIEUWS

De dikke fantasiepanty is terug

En ik vind hem nog leuk ook. Laat ik maar meteen met de billen bloot gaan. Ik heb best veel geschreven over panty’s. Dat ik vind dat ze eigenlijk niet kunnen. Tenzij ze heel dik zijn. Of een visnetpatroon hebben. Maar verder eigenlijk niet. Nee ook niet die huidkleurige-panty-die-je-echt-niet-ziet waar iedereen altijd mee aan komt zetten als ik zo’n stukje heb geschreven. Die ook niet. Want ik zie hem wel. En als je hem niet ziet, waarom zou je er dan eentje dragen? Gebruik gewoon een goede foundation voor je benen. Die bedekt ook adertjes of andere dingen die je niet zo één twee drie wilt delen met de mensheid.

Na de huidkleurige panty kwam in de rij van ‘erg’ de saaie 15 denier-panty, ook wel bekend als de doe-dan-niks-panty. Zo’n grijze saaineus die sowieso vastzit aan een rechttoe rechtaan rokje dat ergens tussen halverwege het dijbeen en net boven de knie eindigt en waarboven een kleurloos colbert gestoken is. Zo’n panty die kapot springt als je een keer snel naar de wc gaat, zo’n panty die helemaal niets voor je doet. Zo een dus.

“En nu heeft Karl Lagerfeld dus de dikke kanten panty nieuw leven ingeblazen”

En dan was daar de fantasiepanty. De ergste aller panty’s. De stippel, de naad aan de achterkant van je been… Of, de allerergste, het strikje bij je achilleshiel. Maar niets veranderlijker dan de mens en weinig opportunistischer dan de modemens, dus toen Joss ineens in zo’n leuk kort broekje onze vloer op kwam lopen met daaronder een stippelpanty was ik om.

En nu heeft Karl Lagerfeld dus de dikke kanten panty nieuw leven ingeblazen. En of de schok daarmee al niet groot genoeg is, wenst de modekeizer dat we er een schoen met open hiel onder dragen. Dubbel wennen, maar mooi dat ik het vind…

By
Jongleert doordeweeks met kinderen en laptops, vermoedt een serieuze shopverslaving en probeert lichtelijk obsessief latte- en wijngebruik van zich af te schudden door overmatig veel te sporten.
06-07-2016
Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3
BY May-Britt Mobach