5 quotes die troosten
Of ik weleens zenuwachtig ben, vraagt Jet. Niet echt heel vaak meer. Dat is dan weer een van de voordelen van ouder worden. Geef me een bijltje en de kans is groot dat ik ermee heb gehakt en bovendien heb ik zoveel bijzondere mensen om me heen verzameld die me zinnetjes influisterden waar je rug van rechtte en je kin van naar voren ging staan.
Ik deel ze met je omdat dat misschien net even is wat je nodig hebt op deze dinsdag.
Een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest
Dat zei mijn lieve opa altijd. Ik maak er altijd mijn eigen versie van ‘Komt tijd, komt zorg.’ Als de ellende aan je deur klopt, moet je er toch mee dealen. Dan kun je wel je hele leven bang zijn voor dat wat ooit komen gaat, maar da’s een beetje zonde van de leuke jaren. En weet je? Je kunt het allemaal aan. Al krijg je een ontzettende opdoffer, je veert weer terug. Wedden?
Blaas het weg
De wijze woorden van Harriet Calo. Met de nadruk op ‘blazen’ dus niet ‘zuchten’ of ‘puffen’, want dat is eigenlijk al te veel moeite voor je tegenstander. Zegt iemand iets onaardigs, dan blaas je die woorden zachtjes weg. En misschien blaas je die persoon er wel achteraan.
Those who matter don’t mind and those who mind don’t matter
Een paar jaar geleden gebeurde er iets met een van mijn allerliefste dierbaren en ik had het gevoel die persoon te moeten beschermen tegen de buitenwereld. Het allerbelangrijkste was dat niemand iets zou zeggen dat haar onrecht zou aandoen. Toen zag ik tijdens een vakantie op Ibiza een bord met deze tekst en dacht ik; zo is het. Mijn moeder zei altijd: “Groβe Geisten sehen es nicht und kleine geht’s nicht an”. En dat zijn ware woorden.
Maak het klein en gooi het weg
Brenda, de art director van Marie Claire was zo’n opgeruimd type dat als iemand een cover afkeurde die we allemaal echt heel mooi vonden even zuchtte, vervolgens een denkbeeldig propje vouwde en dat over haar schouder wierp. Probeer het maar eens, het werkt.
Dit gedichtje
Ik kom uit een zeemansgezin. Mijn vader is kapitein en mijn broer volgde zijn weg. Misschien is het daarom dat ik zoveel troost haal uit deze regels.
I must go down to the seas again
To the lonely sea and sky
And all I ask for is a tall ship
And a star to steer her by
Als het er echt op aankomt, hebben we niet zoveel nodig namelijk. Dan is soms een zinnetje al genoeg.