Happy & Healthy
Dan stop je dus met roken
Het was de zondagochtend na drie pakjes Marlboro Light (een feestje dus). Ik dronk wat koffie en voor ik het wist stond ik met een sigarillos op mijn balkonnos. Ieeeehww, vies dat ‘ie was. Mijn longen voelden als één grote, blauwe plek. Mamma mia, dus ik stopte met roken.
Moet je niet denken dat ik op dat moment, stante pede zeg maar, mijn sigaret uitdrukte. Nee, daar ging wat mindfucking (in een grijze wolk) aan vooraf. De nicotinepleisters lagen klaar in het laatje, de KWIT-app stond op de home van m’n iPhone, vriend was gemobiliseerd en ie-de-reen wist het. Dat helpt, kunnen ze je steunen. Uhuh.
Gestopt: sinds 3 maanden. Bespaard: €733 (katsjing). Niet gerookt: 2211 sigaretten (holy fuckemoly). Leven: 2 weken extra. CO: 2 dagen. Dat zijn 116 hele dagen, 9 lange uren, 43 trage minuten en nog wat seconden en dan min de uren en avondjes die ik, slappe troela, toch rook. Ik rook als jij rookt, zien roken doet roken en meer van die zwakkelingenpraat. Mijn stoppen-met-roken-app denkt trouwens dat ik geen moment van zwakte ken, ik laat ‘m in die waan.
”Ik ben het grootste asociaaltje bij borrels. Sta ik daar hè, echt in the middle van een gesprek, loop ik gewoon weg. Even roken, zo terug.”
En weet je waar ik achter kwam? Ik ben al jaren (maar echt jaaaaren) geen gezellige, leuke roker. Het stinkt, mensen, ook al denk je van niet omdat je pepermuntjes naar binnen tikt. Je stinkt gewoon. Ik ben het grootste asociaaltje bij borrels. Sta ik daar hè, echt in the middle van een gesprek, loop ik gewoon weg. “Even roken, zo terug.” Dat is toch helemaal niet netjes van me? En ik word hangerig van dat gerook, ik rook zo mijn hele zaterdagochtend de lucht in. Piefpafpoef, weg.
Ja, best een oké idee dat stoppen. Maar moeilijk, MOEILIJK. En wat een feest-in-een-feest is het om met je rokerssquad in de regen te staan. Oh, en dan die geur. Lekker, lek-ker. Of op zaterdagochtend met wat koffie in de zon op het balkon, zo fijn. Je begrijpt, mijn inner-roker en inner-niet-roker moeten nog even met elkaar praten. En ik zit weer met de gebakken sigaret. Nee, peren bedoel ik, peren.
Geschreven door Adeline Mans