Hoeveel kilometers Annemerel al in haar leven heeft gerend, dat wil je volgens mij niet weten. Echt een diehard hardloper is zij. Jaloers kan ik er soms een beetje op zijn, want ik draai me nog wel eens om als de wekker gaat, maar zij springt er áltijd uit. Tenminste, dat denk ik. Ik vroeg haar voor Thank god it’s Friday, want ze had een drukke bijzondere week en binnenkort verschijnt haar eigen boek. Genoeg te vragen dus.

Vertel, hoe was je week?

‘Bijzonder! Ik begon de week met een rondje hardlopen van vier kilometer in Noorwegen. Het was -20 en pikdonker, want de zon gaat daar dus pas om 10.00 uur op rond deze tijd van het jaar en het sneeuwde keihard. Ik zat tot en met woensdag in het zuidwesten van Noorwegen, in Voss om precies te zijn, voor een persreis. Vervelend werk heb ik, ja. Maandag hebben we door de dikke poeder geskied, dinsdag maakten we een bootsafari door de fjorden en woensdag heb ik met een strakblauwe lucht (maar wel met -22) geskied. Helaas staat mijn werk niet stil als ik in het buitenland ben en afgelopen dagen heb ik dan ook keihard gewerkt om alles in te halen wat ik in de eerste drie dagen van de week gemist had.’

Luid je vandaag het weekend in? En hoe?

‘Ik ben echt megasaai, maar eh… omdat ik dus een paar dagen in Noorwegen zat, ben ik nu nog niet klaar om het weekend in te luiden. Maakt niet uit hoor, want ik vind mijn werk wel heel erg leuk. Ik denk dat ik aan het begin van de avond wel even naar mijn ouders rijd voor een goed glas wijn en de pasta carbonara van mijn vader, dat is een traditie op vrijdagavond. Eentje die ik graag in stand houd, want ik houd van wijn en pasta.’

Wat doe je deze zaterdag en zondag?

‘Zoals ik al zei: een beetje saai dit weekend. Ik ga dit weekend gewoon lekker mijn stukken voor Metro schrijven en een paar blogs. Ook staat er voor morgen een rondje hardlopen op het programma. Ik ben aan het trainen voor een marathon in het voorjaar, welke weet ik op dit moment nog niet, maar ik houd mijn vingers gekruist voor Londen. Omdat ik vandaag 25 kilometer heb gelopen, loop ik morgen een herstelrondje. Ze hebben zonnig weer voorspeld, dus daar heb ik nu al heel veel zin in. Over twee weken komt mijn eerste boek ‘Live, Love, Run’ uit. Hier moet ik ook nog wel het een en ander voor voorbereiden. Dus ik zal me niet vervelen dit weekend.’

Heb je een loopschema
of loop je alleen als je zin hebt?

‘Ik loop met een schema, maar wel eentje dat ik zelf gemaakt heb en eentje waar ik mee kan schuiven. Ik loop het lekkerst met een schema, ik werk graag naar een doel toe. Doelloos lopen zorgt bij mij voor luiheid heb ik geleerd. Ik probeer vier keer in de week te lopen: een tempotraining, een korte duurloop, een lange duurloop en een hersteltraining. Ik plan deze trainingen in mijn digitale agenda in. Soms verschuif ik ze een dagje als dat met mijn werk beter uitkomt, maar ik probeer me wel aan mijn schema te houden.’

Wat voor muziek wordt er gedraaid
in het weekend?

‘Dit weekend staat sowieso het nieuwe nummer van Sia, ‘Unstoppable’, op repeat. Ik zag het nummer vandaag in de New Music Friday-lijst van Spotify staan en was meteen fan. Als ik aan het werk ben luister ik graag naar iets rustigere muziek: Coldplay, Troye Sivan en RHODES bijvoorbeeld. Ik ben sinds kort ook fan van Martin Garrix. Ik ben met mijn zusje naar zijn show in de Ziggo Dome geweest en daar is het fandom ontstaan. Ik kan echt zo lekker lopen op zijn muziek.’

Je ideale zondag, hoe ziet die er uit?

‘Hmmmm, op de ideale zondag heb ik mijn stukken voor Metro al verstuurd naar de redactie. Mijn deadline is zondagavond, maar het liefst verstuur ik het al op zaterdag zodat ik daar op zondag niet meer over na hoef te denken. Ik hoef niet per se lang uit te slapen, uurtje of half negen, negen is goed. Een lekker ontbijtje, rondje hardlopen, een brunch in de stad met vriendinnen of mijn zusje en ’s avonds op de bank met een Aperol Spritz of een glas wijn.’

Er komt binnenkort een boek,
hoe zenuwachtig ben je?

‘De zenuwen komen met vlagen. Ik was eerst echt mega zenuwachtig; half december dacht ik ‘NOOOOOOOO kunnen we dat boek niet gewoon vergeten?’, maar toen stuurde ik het door naar Runner’s World en Women’s Health en zowel de hoofdredacteur van Runner’s World als de hoofdredactrice van Women’s Health was super enthousiast. Dat zorgde wel voor vertrouwen. Maar ik weet zeker dat ik op de dag zelf wel weer dood ga van de zenuwen. Of nou ja, bijna dood dan, ik denk wel dat ik het overleef. Het boek al reserveren? Hier kan dat.’

Als je mag dromen, waar sta je dan over 5 jaar?

‘Ik vind die vraag zo moeilijk om te beantwoorden, want vijf jaar geleden had ik ook niet verwacht dat ik hier nu zou zijn. Ik neem het leven van jaar tot jaar. Maar goed, je zegt dromen… nou ja, over vijf jaar blog ik nog steeds, ik blog al bijna dertien jaar, ik kan me niet voorstellen dat ik daar ooit mee stop. En ik heb misschien wel meer boeken geschreven? ‘Live, Love, Ski’?! Ik hou zo van wintersport en de bergen en voor zo’n boek moet je natuurlijk gewoon het hele seizoen skiën. Denk je dat je een heel boek kunt schrijven over skiën?!’

En maandag, hoe laat gaat je wekker?

‘Heel vroeg. Ik denk rond zes uur. Ik moet namelijk om negen uur bij een drukkerij in Amersfoort zijn, ik ga dan kijken hoe mijn boek gedrukt wordt. Zo spannend. Maar ja, op maandagochtend van Den Haag naar Amersfoort midden door de spits, dat wordt vroeg in de auto zitten.’