Travel & Hotspots
WAAROM JE LEVEN VOORGOED VERPEST IS ALS JE IN LE MEURICE HEBT GESLAPEN
Het zal niemand verbazen: ik wil binnenkort heel graag naar Parijs. Kiki is net geweest en May-Britt gaat honderd keer per jaar en dan kan ik niet achterblijven toch? Of ben ik nou gek? Nou ja, ik vind van niet, en dus ben ik de afgelopen dagen naarstig op zoek naar een fijn hotel. Dat is alleen wat makkelijker gezegd dan gedaan. Het zit namelijk zo: ik ben verpest.
Dan zal ik nu vertellen door wie.
Het is eigenlijk allemaal de schuld van Chanel. Of beter gezegd: van hotel Le Meurice. Daar heb ik namelijk – toen ik een paar jaar geleden met May-Britt naar de geweldige Métiers d’Art-show van Chanel in Parijs was – mogen slapen. Op kosten van Chanel. En ik kan er nu nog stééds niet over uit hoe ontzettend belachelijk luxe en gaaf en stijlvol dat was.
“En dan die Marie Antoinette-ishe aankleding van de eetzaal, met al die rijke kroonluchters: het is gewoon om misselijk van te worden zo geweldig en luxe allemaal”
Bij Le Meurice rocken ze de marmertrend bijvoorbeeld echt al eeuwen. En dan op zo’n manier dat het altijd maar actueel blijft. En er is meer. In de badkamers vind je de prachtigste klassieke kranen, je slaapt in fantastisch hotellerige bedden, de sofa’s en fauteuils zijn van beeldschoon fluweel en de vloerbedekking is boterzacht. En dan die Marie Antoinette-ishe aankleding van de eetzaal, met al die rijke kroonluchters: het is gewoon om misselijk van te worden zo geweldig en luxe allemaal. Daarbij is de service ook nog eens impeccable en geeft de weegschaal zes kilo minder aan. En dus ben ik nu verpest, want alle hotels die je na Le Meurice bezoekt, nou ja, die hálen het dus niet bij Le Meurice. Hoe goed andere hotels ook hun best doen. Stiekem denk ik altijd: SUPERleuk geprobeerd hoor mensen, daar niet van. Maar toch jammer.
De simpele ziel zegt nu: dûh, dan ga je toch voortaan alleen bij Le Meurice tukken? Maar dat is een superstomme oplossing, want ik wil wel meer zien dan alleen Parijs én ik ben helaas toch wat minder gefortuneerd dan we hier met z’n allen misschien denken.
“Het is óf sparen tot ik een ons weeg óf mezelf verstoppen in een koffer van een rijke Franse zakenman”
Dus wat nu? Wat moet er van mijn trip naar Parijs worden? Ik weet het niet. Er is een black-out. Het is óf sparen tot ik een ons weeg óf mezelf verstoppen in een koffer van een rijke Franse zakenman óf jullie moeten mij allemaal onmiddellijk geld geven. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan dat laatste, want je moet wel talent hebben voor sparen vind ik. En dat heb ik niet. En dat plan van die zakenman, ach, dat is natuurlijk een bautplan, want ik pas helemaal niet in een koffer. Kortom: jullie hebben geen keus, dat wordt geld storten, mensen, alles voor het goede doel zullen we maar zeggen.
Het rekeningnummer van Renske is bekend bij de redactie.
