Waarom reizen eigenlijk strontvervelend is

Ja echt, I said that. Reizen is heel vaak strontvervelend. Als in: het letterlijke reizen. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming is het allemaal fun and games, maar het proces van daar komen is vaak kommer en kwel. En wel om de volgende redenen.

#1

Het begint allemaal al op Schiphol waar de rij voor de bagagedrop langer is dan de afstand van je huis naar Schiphol. Mensen doen er eindeloos over en er is altijd wel een persoon die te veel gewicht bij zich heeft en dus de hele koffer opnieuw moet inrichten (overigens is het niet geheel ondenkbaar dat ik die persoon ben).

#2

Daarna begint de hel van de douane. Tegenwoordig gaat dat redelijk soepel met die automatische poortjes, maar techniek werkt alleen als die techniek daar zelf zin in heeft (serieus, de mens is zo machteloos over de machines die hij zelf heeft uitgevonden), dus vrij vaak loopt zo’n poortje vast en duurt het allemaal nog langer. Maar met of zonder poortjes, douane duurt al-tijd lang.

#3

Maar de échte hel is pas bij de tassencontrole. Schoenen uit, riemen uit, sieraden af, jassen uit, laptop uit je tas, vloeistoffen verborgen, en elke maand verzinnen ze ook wel weer iets nieuws. Mensen die vaak reizen zijn hier vrij goed op ingespeeld, maar aangezien geen enkel vliegveld dezelfde regels hanteert (waarom is dat trouwens?!), is het altijd maar afwachten wat je nu weer wel en niet moet uit- en afdoen. Tip: kies altijd voor de rij waar de meeste zakenmannen of -vrouwen staan. Die doen dit soort vluchten aan de lopende band en weten dus precies hoe ze dat snel moeten doen. Welke rij je ook kiest, zorg dat er zo min mogelijk gezinnen in staan. Kinderen vertragen alles en rennen rond en luisteren niet en ouders rennen daar dan weer achteraan en oh, het is een gedoe.

#4

Eenmaal aangekomen bij je stoel in het vliegtuig blijkt die zó klein te zijn dat je op z’n minst een volleerd yogalerares moet zijn om er een beetje fatsoenlijk in te passen. En als je expres de plek aan het raam hebt gekozen, dan kun je er de donder op zeggen dat jouw raam exact boven de vleugel zit en je dus alsnog geen reet ziet.

#5

Vervolgens komt er altijd een buitengewoon onaangenaam type naast je zitten dat op brute wijze de stoelleuning tussen jullie in opeist, en als je echt mazzel hebt is deze persoon van een bepaalde grootte dat je de gehele vlucht zijn dijbeen op jouw stoelhelft hebt hangen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de krijsende baby direct achter je.

#6

Wat voor velen de hel is, is voor mij juist de hemel: het vliegtuigeten. Ooooh, wat vind ik dat een genot en plezier. Hoe goorder en hoe onduidelijker het is wat er precies in het bakje ligt hoe beter. Maar de meeste mensen gruwen hiervan en vinden het een van de ergste dingen aan vliegen.

#7

Mijn grootste frustratie komt na het landen. Er zijn altijd van die debielen die dan gaan klappen en dan wil ik eigenlijk al niet meer verder leven. Of in ieder geval niet in hetzelfde land zijn als zij. Daarna gaat iedereen altijd heel hysterisch druk opstaan en in dat gangpad wachten en dringen en duwen om als eerste buiten te zijn. Doe even normáál, jongens.

#8

Tot slot, hópen dat je koffer is aangekomen en if not, nou, dan staan je een paar lange uren zeuren op het vliegveld te wachten en daarna een paar lange dagen zonder je spullen.

Reizen. Niemand zei dat het leuk ging worden.