KIKI PANIEKIE: NOG EVEN OVER DE BITCH DIE PANIC ATTACK HEET

Hè getverredemme, het was helemaal niet de bedoeling dat Het Grote Monster deze week op bezoek zou komen. Ik was er namelijk ‘vanaf’ en dat hadden we helemaal niet afgesproken. En tóch stond ze ineens naast mijn bed. ’s Nachts nog wel. “Joeheeee Kiki Paniekieeee, are you there? Let’s play a game.” “Rot alsjeblíeft op, ik wil slapen,” was het enig dat ik dacht. Maar daar nam mijn oude vijand natuurlijk geen genoegen mee en dus gingen we samen in de achtbaan. De hele nacht lang… Fuck. De volgende avond stond ze weer naast m’n bed. En daar gaat je week dan.

You see, paniekaanvallen zijn een bitch. Gelukkig, gelúkkig kan ik zeggen dat het mijn dagelijks leven niet meer in de war schopt zoals een aantal jaar geleden (lees dit maar even), maar feit blijft dat de paniek soms ineens weer terug kan komen. Als ik te veel hooi op het vurkske neem, weinig slaap of net niet even lekker in mijn knarrie zit. Dit was zo’n week. Ik leef al bijna drie maanden uit verhuisdozen bij moeke,  ben continu met mijn koffer in de weer en heb zo’n beetje iedere avond ‘iets sociaals’ gedaan. Vind je het gek, Kiki Paniekie? Nee, ik vind het niet gek, maar irritant is het wel.

Wist je trouwens dat vrouwen twee keer zoveel kans hebben op angst en paniekklachten dan mannen?

Met name vrouwen onder de 35 jaar. Enne, aangezien ik sinds mijn vorige openbaring zoveel reacties jullie heb ontvangen, neem ik aan dat ik niet de enige ben hiero. Laten we er dan maar even een gezellig praatclubje van maken. Eigenlijk vind ik het wel tijd voor wat verhelderende woorden over die panic attacks van iemand die er verstand van heeft. Die zelf óók met paniekaanvallen heeft gestruggled en nu anderen mensen helpt ervan af te komen. Weet je wat, ik pak NU de telefoon en bel met Mike Hoffmeister van paniekaanvalvrij.nl.

Mike, watdafack zijn paniekaanvallen eigenlijk precies?

“Een paniekaanval is simpel gezegd een super intens gevoel van angst en paniek, waarbij mensen hun fantasie gebruiken om doemscenario’s te bedenken zoals: “Nu ga ik dood” of “Nu word ik gek” of “Nu verlies ik de controle, val ik flauw, hou ik het niet meer uit” enzovoort.”

Eigenlijk maak ik mezelf dus gek met eh, niets?

“Kijk, het is heel goed dat je lichaam in sommige gevallen van gevaar alarmbellen laat doen rinkelen. Alleen bij mensen met paniekaanvallen zijn het vaak onrealistische angsten. Maar bijna iedereen met paniek denkt dat ‘ie ‘gek’ is, of de enige. Dat ben je niet. Als je paniekaanvallen hebt, ben je waarschijnlijk de honderd miljoenste. Welkom bij de club. Ik ken voor de rest niemand die nooit een of ander persoonlijk probleem heeft gehad, ik zie het als normaal.”

Hoe is het bij jou gestart?

“Ik had mijn eerste paniekaanval in de bioscoop. Ik zat bij Casino Royale, een James Bond-film. Hij was vergiftigd en kreeg een hartaanval. In de muziek hoorde je zijn hart steeds sneller en sneller kloppen. Ik had wel vaker last van hartkloppingen en ik was bang dat mijn hart het ook zou begeven. Uiteindelijk ben ik de zaal uitgelopen.

Ik heb er zo’n twee jaar last van gehad, tussen 2007 en 2009.”

Rust er nog steeds een taboe op, denk je?

“Ja, maar praten over je psychische en emotionele problemen is wel gemakkelijker dan vroeger. Er zijn gewoon superveel misvattingen over. Vaak wordt gedacht dat je je aanstelt of dat je jezelf er overheen moet zetten. Dat is denk ik wel het éérste dat iedereen probeert met angstklachten, dus dat slaat nergens op.”

Wat voor cliënten behandel je zoal?

“Over het algemeen help ik mensen met angsten of paniek. Vliegangst, faalangst, rijangst en spreekangst bijvoorbeeld, maar met name veel mensen met paniekaanvallen.  Ik help kinderen, senioren, bankiers, ondernemers, modellen, studenten, wetenschappers, brandweermannen, noem het maar op. Er is echt niks aan te wijzen dat alleen een bepaald soort mensen last heeft van problemen.”

Speelt de ‘pressure’ van social media en met name het altijd online willen zijn een grote rol denk je?

“Ik denk in ieder geval niet dat het helpt om je goed te voelen. Als het als een soort drang voelt om online te zijn, dat is dat gewoon niet prettig. Bovendien lijkt het erop dat je een soort perfecte vorm van jezelf moet zijn. Jij weet van jouw issues, maar hoe zit het met die ander die je volgt? Guess what, die heeft ook issues, maar dat zie je niet.”

Hoe kun je, op het moment dat je aanvoelt dat het niet helemaal top gaat, een aanval de kop indrukken?

“Het allerbelangrijkste is dat je leert dat een paniekaanval totaal onschuldig is. Je brein denkt dat je in levensgevaar bent, want de alarmbellen angst en paniek gaan af. Het lijkt niet veilig, maar het is het wel. Voel de emoties en sensaties en zeg in je hoofd: “Kom maar op vriend! Give me your best shot!” Wedden dat het gevoel daarna alleen maar minder wordt? Je hebt qua adrenaline de max al gevoeld. Na tien minuten voor lul staan is alles weer oké. Haha, ik kan het weten. Als je dit een paar keer gedaan hebt, leert je brein vanzelf dat je niet bang hoeft te zijn voor angst. Je hebt de angst voor de angst overwonnen.”

Tot slot vroeg ik Mike nog om een lijstje met zijn beste tips om paniekaanvalvrij door het leven te gaan:

1. Realiseer je dat je alle emoties en sensaties gewoon aankunt. Je bent ervoor gemaakt.

2. Je moet NOOIT proberen angst te onderdrukken. Accepteer het gewoon. Voel je angst of paniek? Dan zeg je: “Hé monster, ik had je al verwacht, kom binnen, ik heb thee voor je!”

3. Zoek uit wat je wilt. Weet je wat je wilt? Welke behoeften je hebt? Waar je naar verlangt? Hoe kun je een gelukkig leven hebben als je niet eens weet wat dat voor jou betekent? Zoek het uit!

4. Lukt het je niet alleen, zoek hulp. Ga naar iemand toe die vaker aangetoond heeft mensen hierbij te kunnen helpen. Lees een boek, volg coaching of therapie, kijk video’s of doe een workshop. Ontwikkel jezelf tot een sterker persoon.

Wat hij adviseert om juist níet te doen?

1. Ga situaties of plekken waar je ooit een paniekaanval hebt gehad niet ontwijken, je lost er niets mee op en je wereld wordt alleen maar kleiner.

2. Vermijd medicijnen. Ze lossen niets op. Je dempt er alleen emoties mee. Zorg dat je leert om je sterk te voelen bij een paniekaanval (“Het zijn maar emoties en sensaties!” zegt Mike).

3. Ga niet denken dat je de hele tijd moet rusten. Je hoeft niet een uur te rusten als je angst hebt gevoeld. Als je hard gelachen hebt of heel boos bent geweest, hoef je ook niet te rusten.

4. Houd dit niet voor jezelf. Vertel het aan je familie of vrienden. Dan hoef je dat masker dat alles goed is ook niet meer op te zetten en kun je focussen op jezelf ontwikkelen.

Dus ladies (en gentlemen, leuk dat jullie ook meelezen ofcourse), ik hoop dat jullie iets aan dit artikel hebben. Ik moet zeggen dat ik me na mijn gesprek met Mike al een stuk chiller voelde. Soms is open over je paniekgevoel kunnen praten ook al genoeg om je beter te voelen. Mocht je nog meer steun nodig hebben trouwens, dan zou ik je aanraden zijn gratis ebook paniekaanvallen-stoppen nog even te downloaden. Vol met tips en tricks én een videoserie om zo snel mogelijk de regie terug te krijgen over je leven. Want dat kun jij, vriendin. Als je maar goed naar je eigen lichaam luistert, lief bent voor jezelf en wat vaker nee zegt gaat dat helemaal goed komen. Grijp ze, tijger!