De redenen dat je naar Vrienden van Amstel Live moet

Tien kaarten met Amstel-logo die zo’n 12 maanden in de bovenste lade van Mays bureau lagen te branden. In de algemene redactieagenda (die hebben we sinds kort) stond een grote getekende glimlach met de initialen: V.V.A.L. Jawel, Vrienden van Amstel Live. Het dansschoeisel werd gestrikt, ademende tops werden aan gedaan (zag er gezelliger uit dan het nu klinkt) en op naar Rotterdam, koers richting Ahoy.

Denk trouwens maar niet dat het een voeg-je-blij-in-de-rij-verhaal was. Ik gromde wat toen de wachter zei dat we bij P4 moesten staan, maar dat was maar drie passen verder dan P1. In een wip stonden we binnen. In een wip waren we door de garderobe. In een wip was dat eerste glas Amstel gehaald.

Ik zeg niet snel dat je iets moet, maar toch wil ik er voorzichtig op aandringen dat je één keer in je leven naar Vrienden van Amstel Live gaat (dan wil je vaker, geloof me maar). Of je moet me beloven dat je erover nadenkt. Echt, ik geef je plausibele redenen.

1. Denk aan de allerleukste kroeg waar je ooit in je leven was. Eensgezind geproost, hardop schaterlachen, muziek waar je van houdt. Dat is VVAL, maar dan grootser, beter geregeld, gezelliger, écht.

2. Even name droppen. Marco Borsato, Guus Meeuwis, Lil’ Kleine, Bløf, Kensington, onze Máán was er, Paul de Leeuw, Van Velzen, Nick en Simon, Broederliefde, Gers Pardoel, Di-Rect, Racoon, Typhoon, Jaqueline Govaert, Xander, Rowwen Hèze, André Hazes, Armin van Buuren en meer en meer en meer. Ze zijn er allemaal, voor elke keur en smaak. Het rockt, het hiphopt, het smartlapt, het hit ‘em highet van links en weer naar rechts.

3. Je staat overal front row, om even in vaktermen te spreken. Marco bestijgt een podium op links, Dré rijdt met bar en al door de zaal, Nick van Simon staat ineens achter je te zingen, Pascal van Bløf die op een catwalkachtig iets uit het dak zakt, Armin van Buuren die in eigen discobal door de lucht cirkelt… Ik wist gewoon niet waar ik moest kijken. Ik wilde eigenlijk geen plaspauze inlassen, want als je één keer knipperde, had je iets gemist.

4. De distributie van drank is een wonderlijk iets bij Vrienden van Amstel Live. Iemand zei me ooit dat bier verbroedert. Nou, Amstel bier verbroedert pas serieus. In goede glazen, wel een plastic variant natuurlijk, maar van het ferme en stevige soort. Het bier is buitengewoon op temperatuur, exact zoals ‘ie hoort te zijn. Het is tenslotte een feestje van de makers… Ik zag wandelende taps in de zaal en op iedere hoek een bar met bier.

5. Rond half 11 rook ik een hotdog in het publiek. Krijg je trek van. The food was good, daar-o in Ahoy. Ik zag een vrouw kuieren met gigantische puntzakken friet, Kiki zei iets over pizzapunten en ik doe alles wat er verder nog te eten was nu denk ik tekort door het niet te noemen.

6. Wij vrouwen waarderen puik sanitair. Nou, dat was er. Toch fijn om te weten.

7. Om half zeven stond de liefste Annabelle nog met een krultang in het haar, dus je snapt: we waren op de minuut af op tijd. En goede plaatsen dat we hadden. Gewoon vierkante meters deinruimte, zelfs met armen in de lucht.

Resultaat van een avondje Vrienden van Amstel Live: een petit katertje verspreid over de redactie, een vermiste stem her en der, de oogleden een fractie neerwaartser dan normaal, ongedaan haar, wat extra kunstmatige blos op de wangen en een hele, hele grote grijns. En gewoon omdat het zo’n avond was waar je nog heel lang tegenaan wilt schurken, die je wilt vastpakken en overdoen, nestel ik me vanavond op de bank. Met risico op een geheven glas en kans op heen en weer wiegen voor de televisie, op maat van de Vrienden. Je weet wel, die van Amstel. Want je ziet ze vanavond gewoon in je huiskamer. Om half negen op RTL4 en om half 11 verhuis je voor het vervolg naar RTL5. En volgend jaar zie ik je live daar, afgesproken?