Als eerste van je vriendinnen moeder worden is te gek

Zij hebben het over werkuitjes naar Barcelona of Milaan, ik heb het over fruithapjes met banaan of fruithapjes met mango.

Zij hebben het over promoties, bonussen en nieuwe banen, ik vertel ze over de o my god – hoe dan – acht uur slaap die ik heb gehad. Ze lachen om uit de hand gelopen nachten in de kroeg, ik lach om mijn kindjes die zichzelf na vijf maanden kunnen omdraaien. Dat is dus een hele mijlpaal, mocht je nog geen moeder zijn. Zij zijn moe van werk, borrels en katers, ik ben moe van, tja, flesjes geven. Ja, er zijn opeens veel verschillen tussen de levens van mijn beste vriendinnen en die van mij. En dat is niet erg.

Sterker nog, het is te gek om als eerste moeder te worden van al je vriendinnen, want ze hebben nu juist nog álle tijd voor jouw kleintjes. Natuurlijk zijn ze druk met hun carrière en hun mannen en hun stapavonden, maar hoe jij het doet als moeder, daar zijn ze maar wat nieuwsgierig naar.

Bij mij is nu alles nieuw en daar willen mijn vriendinnen alles van weten. Het is zo fijn om meiden om mij heen te hebben die vanaf dag één dol zijn op Bodi en Daaf. Die meeleven met elke nieuwe luiermaat. Die elke week weer met een nieuw rompertje aankomen omdat ze ‘die echt niet konden laten liggen in de winkel’. Die ik elke dag weer babyspam mag sturen van baby’s die slapen, baby’s die pap eten, baby’s die lachen. Dat maakt het als eerste moeder zijn van al je vriendinnen gezelliger. En dat is dus niet ‘eenzaam’, waar ik in mijn zwangerschap soms bang voor was.

Natuurlijk, af en toe is het even gek als ik zie of over de app hoor dat ze overal en nergens borrels doen of makkelijk een nachtje weg kunnen of het makkelijk vier uur ’s nachts kunnen maken na een etentje. Of sowieso makkelijk de deur uit kunnen. Als ik naar de kapper moet is het al een heus geplan met oppasoma’s. En dan kan ik wel eens jaloers zijn: de vrijheid die je zonder kinderen hebt, daar sta je pas bij stil als je die niet meer hebt. Maar het is goed. Ik heb óók al zo vaak in die kroegen gestaan en ook al zo vaak geborreld met katers tot aan de hemel en terug. Gewoon omdat het toen kon. Ik ben blij dat ik jaren terug overal bij was en dat ik nu op vrijdagavond om tien uur naar bed kan gaan of om negen uur met een speen in mijn hand op de bank in slaap val.

Maak je dus geen zorgen als je vriendinnen nog niet aan kinderen toe zijn en jij wel. Het is alleen maar leuk: je staat in de spotlight met je baby, alle tantes die je kind krijgt willen altijd langskomen om even te knuffelen en je bent vanaf het moment dat je als eerste zwanger bent al speciaal. Zij kennen dit nog niet, jij wel. En: jouw kindjes doen straks alles als eerste. Zij zijn het oudste, dus jij kunt je vriendinnen met alle fases helpen, als zij ook moeder zijn en niet weten hoe het werkt met een crèche, een luizenmoederdag of een eerste griepje. Jij bent dan immers als 9773 poepluiers verder. Sorry, dat kan ik beter niet zeggen. Straks durven ze niet meer.