News flash: er is leven buiten de randstad

Onze redactie houdt huis in een leuk bedrijvig buurtje van Amsterdam. Het wordt hier ook steeds gezelliger, want in de binnenstad is het nogal hutjemutje. De Pilotenstraat is nét binnen de ring, maar de hipsters die de grachten bevolken doen toch een beetje alsof ik het over het drielandenpunt heb als ik zeg dat we tegen het Hoofddorpplein aanschurken. En dat, dat is gewoon irritant. Net als wanneer de mensch die de Randstad bevolkt doet alsof (ik noem maar even iets) Zwolle achtergebleven gebied is. In-te-gen-deel.

De files. De Kalverstraat waar je al bodycheckend doorheen kluunt. Binnen twee weken bij die nieuwe in town moeten eten. De kamikazefietsers. De (bedankt Femke) idiote parkeertarieven. It ain’t perfect. Maar dat beginnen we ook niet meteen te roepen als iemand zegt dat ‘ie in de Randstad of hoofdstad woont. Nee. Andersom lijkt het de mores. Mocht je per ongeluk net van de Randstad-kaart duikelen, dan ben je meteen stukken minder punten waard.

De prognose is dat Amsterdam in 2019 het recordaantal inwoners gaat krijgen. Het jaar 1952 was tot nu koploper voor onze hoofdstad. Toen ik net naar de bevolkingsteller bij het CBS keek, die versprong van 46 naar 47 en door naar 48 en terug naar 45, telde Nederland 17.321.545 inwoners. Dat betekent, als we even een snelle rekensom doen, dat er buiten Amsterdam nog zo’n 16.539.547 levende zielen rondlopen. Een telling uit 2016 zegt dat in de Randstad toen 8,2 miljoen mensen woonden. Als je even verder rekent, dan brengt ons dat op een mooie 9.121.547 miljoen daarbuiten. Buíten de Randstad inderdaad, waar soms een beetje hapsnurkend over gedaan wordt.

Je mag drie keer raden waar ik opgroeide. Ik woonde nog wat in Amsterdam, een beetje in Rotterdam en toen hield ik het randstedelijke weer even voor gezien. Ik woonde daar trouwens wel in een stad, met een centrum zo gezellig dat je bijna niet meer van het terras af kwam, maar toch: buiten de Randstad. Ik kom er nog vaak. Onbekende mensen zeggen je gedag, het is op de weg één en al ruimte zonder opgefokt gerij en gedoe, je hebt kans op een tafel op een terras aan het water, het is oké als je sneakers van vorig seizoen zijn, je wordt niet verguisd als je een biefstukje bestelt of je cappuccino met gewone melk drinkt. En als het helder is, dan kun je zo ver kijken dat je de kerktorens van een volgend dorp kunt tellen of bomen langs de weg daarnaartoe.

Is misschien niet zo sexy en snel als binnen de ring, maar geloof me: lekker is het wel.