Op eet-pelgrimage

Iedere keer als ik in Parijs ben, vraag ik het me af: hoe blijven die Fransen zo slank? Overal, werkelijk overal zie je geweldig lekker eten. En een wijntje bij de lunch is heel normaal. Ik vroeg het aan een Nederlandse kennis die in Parijs woont en zij beweerde dat Parijzenaren heel gezond eten. Nu zag ik overal heel veel taart en foie gras, dus dat gezonde eten doen ze waarschijnlijk vooral thuis. Anyway, waar ik naartoe wil met dit verhaal is dat je dus de meest geweldige delicatessen kunt eten in Parijs. Je kunt daar zelfs een activiteit van maken. Op eet-pelgrimage in Parijs:

Truffels

Een beetje truffel kost al gauw meer dan 500 euro per honderd gram. Wat ze zo duur maakt is dat ze alleen maar in het wild groeien en je een speciaal getrainde varken of hond nodig hebt om ze te vinden (en die ze dan niet meteen opeet). Maar lekker dat ze zijn! Mijn man (en ik ook) werd heel blij van de winkel annex restaurant Artisan de la Truffe (Rue des Martyrs). We aten hier yellow-fin tuna met plakjes zwarte truffel erop en een croque monsieur met truffel waar Chris nog steeds over droomt. De mensen die hier werken zijn ontzettend enthousiast en gaven ons uitgebreide bereidingsinstructies voor het potje zwarte truffel dat we kochten voor thuis.

Meringues

De perfecte meringue is maagdelijk wit, krokant van buiten en fluffy van binnen. Ik maak ze zelf ook weleens en het is een kwestie van hard geklopt eiwit op een lage temperatuur laten garen, en dan nog gaat het weleens mis. In de Rue des Martyrs troffen wij La Meringaie aan, een winkel met alleen maar tot in perfectie bereide meringues met diverse vullingen. Niets anders. Alleen dat.

Thee

De Engelsen staan bekend als theedrinkers, maar de Fransen kunnen er ook wat van. Bij Mariage Frères verkopen ze meer dan 800 soorten thee uit 36 verschillende landen. Je kunt ze allemaal ruiken in één van de zeven winkels in de stad. Ik vind dat zelf dus een heel leuke activiteit: aan thee ruiken. Klink ik nu als een gekkie? Heel speciaal is de Thé Blanc Sacré. Deze jonge knoppen van de theeplant worden in Sri Lanka handgeplukt door maagden met gouden scharen en katoenen handschoentjes aan.

Macarons

Ja, dat moet gewoon. Ook lang in de rij staan bij Ladurée of Pierre Hermé (neem de Mogador: melkchocolade en passievrucht) maakt deel uit van de ervaring. Je koopt ze als souvenir, maar in de praktijk halen ze de Thalys terug naar huis niet eens.

Eclairs

Bij ons heten ze slagroomsoesjes, de Fransen bakken ze langwerpig en noemen ze éclairs. L’Éclair de Génie heeft vier winkels in Parijs waar ze alleen maar eclairs verkopen. Met pistachecrème, kokos, pralinévulling: alles wat je maar in een langwerpige soes kunt stoppen. Op zondagen serveren ze een brunch in een vestiging aan de Rue Pavée.

Baguettes

De Fransen nemen hun stokbrood uitermate serieus. De beste baguettes worden zonder gist, maar met zuurdesem gebakken. Dat zuurdesem is een levend organisme dat iedere dag wordt gebruikt en weer aangevuld. Soms wordt een zuurdesem al generaties doorgegeven van vader op zoon, waardoor iedere bakker zijn unieke signatuur heeft. En omdat de Fransen gek zijn op wedstrijden, wordt er ook nog jaarlijks een verkiezing voor de beste baguette gehouden. De winnaar van dit jaar is Mahmoud M’seddi. Zijn vader had dertig jaar een bakkerij in Parijs, hij is dus letterlijk opgegroeid in de zuurdesemdampen. Hij mag nu een jaar lang het stokbrood voor de Franse president Macron verzorgen.

Tosti’s

Ik heb het niet over de Nederlandse variant van fabriekskaas en ham op een sneetje casinobrood, nee, de Fransen maken hun croque monsieur op briochebrood waar de kaas vrolijk doorheen bubbelt en lekker een beetje aanbrandt. De allerbeste eet je volgens insiders bij Vins des Pyrénées, sowieso een erg leuk restaurant in Le Marais. Hier gebruiken ze Goudse met truffel. Het mag ook wat kosten (17 euro), maar dan heb je dan ook de tosti der tosti’s te pakken.