Het heeft me altijd verbaasd dat dingen in de regel allemaal tegelijk komen. Heb je de ene maand eigenlijk niet veel te doen, komen er de volgende maand 10 veel te leuke klussen op je pad. Mijn freelancende leven ging altijd zo, en net als ik dacht “het komt noooit meer goed niemand wil me boeken” rolde een week later opdracht na opdracht binnen en kon ik het werk nauwelijks aan. Waarom dat is weet ik nog steeds niet, hoe je er mee om moet gaan heb ik inmiddels best onder de knie.
Althans, goed genoeg. Nog steeds kan ik overmand worden door stresspaniekaanvallen en zie dan door de bomen het bos niet meer. Nu bijvoorbeeld is het op Amayzine heel druk, ben ik daarnaast met een groot project bezig en ga ik zaterdag een week naar New York en aansluitend een week naar Canada. Dat betekent: vooruitwerken en heel veel regelen en dát betekent stress.
Ik ben nergens zonder lijstjes. Niet alleen met dagelijkse to do’s, maar ook met een wekelijkse planning. Ik schrijf al m’n deadlines op en ga dan terugrekenen hoe lang ik ervoor nodig heb, en plan die uren dan in. Op dit moment heb ik naast mijn werk voor Amayzine nog een project lopen, en dat doe ik dus in de ochtenden voordat ik naar kantoor ga, in de avonden en in het weekend. Maar dat moet je dus wel goed plannen, je kunt niet op alle sociale dingen “ja” zeggen en je moet even kiezen. Dus wel die verjaardag op een boot, maar dan niet dat diner de dag erna.
Ben ik heel slecht in, maar is wel belangrijk. Ik kan echt rustig drie uur lang als een kip zonder kop met 15 dingen tegelijk bezig zijn, waardoor ik aan het eind van de rit hijgend en puffend tot stilstand kom. Werk één voor één de dingen op je lijstje af en probeer je tijdens elk ding niet te laten verleiden om toch ook nog even dat andere te doen.
Zeker wanneer je als freelancer werkt is het heel moeilijk om nee te zeggen tegen klussen, want je weet maar nooit wanneer de volgende komt dus elke factuur is er een. Maar te veel hooi op je vork nemen is niet goed voor jou, maar ook niet voor je opdrachtgever. Dus zeg soms nee, hoe moeilijk dat ook is.
In tijden van grote drukte kijk ik altijd vooruit naar de dag waarop het over is, en werk daar dan naartoe. Dit kan alleen ook een enorme valkuil zijn want met een beetje drukke baan wordt het nooit rustig en dat veroorzaakt teleurstellingen en paniek want “het houdt nooooooit op” maar voor mij werkt het toch altijd best goed.
Vind ik altijd heel plakkerig klinken maar het is wel belangrijk. Ik schrijf dit op zondag en al mijn vrienden zitten op boten, liggen op stranden of hangen al de hele dag op het terras. Ik moet een shitload aan werk verzetten maar doe dat niet binnen, maar op mijn zonovergoten dakterras. Zo voelt het als vrij zijn terwijl ik toch werk, en dat is het beste van twee werelden. Dus treat yourself. Koop iets moois, bestel lekker eten, blaas stoom af in een spa of parkeer je laptop in de zon.
